YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3612
KARAR NO : 2023/3371
KARAR TARİHİ : 22.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/180 E., 2021/333 K.
SUÇLAR : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bartın Cumhuriyet Başsavcılığının 2010/1627 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında beden veya ruh sağlığı bozulacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kamu davası açılmıştır.
2.Bartın Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.02.2013 tarihli ve 2010/143 Esas, 2013/27 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında müsnet suçlardan beraat kararı verilmiştir.
3.Hükmün temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 17.09.2018 tarihli ve 2015/1256 Esas, 2018/5224 Karar sayılı kararı ile “Sanık …’in aşamalarda alınan savunmalarında 24.08.2009 günü akşam saatlerinde buluştuğu on beş yaşından küçük mağdureyi evine götürdüğünü ve aralarında sadece öpüşme yaşandığını ikrar etmesi ve tüm dosya içeriği karşısında, eylemine uyan TCK’nın 103/1, 109/1,109/3-f,109/5 maddeleri gereğince mahkûmiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
4.Bartın Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.05.2019 tarihli ve 2018/364 Esas, 2019/197 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir.
5.Hükmün temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 09.03.2021 tarihli ve 2020/35 Esas, 2021/1927 Karar sayılı kararı ile “Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisini on yedi yaşında tanıttığına dair savunması, sanığın tespit edilen mental durumu, mağdurenin beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK’nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 230. maddesine muhalefet edilmesi” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
6.Bartın Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.10.2021 tarihli ve 2021/180 Esas, 2021/333 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında atılı suçlardan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca ayrı ayrı beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İsteği
Usul ve kanuna aykırı kararın bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Kayden ***1995 doğumlu mağdurenin 2009 yılında sanık ile sanığa ait eve gittiğini, bu evde rızası doğrultusunda organ sokmak suretiyle cinsel ilişkiye girdiğini belirtmesi, sanığın ise mağdurenin gerçek yaşını bilmediğini, mağdurenin kendisini 17 yaşında tanıttığını, bahse konu eve mağdurenin kendi rızası ile geldiğini, evde yalnızca mağdure ile öpüştüğünü, aralarında herhangi bir cinsel ilişki yaşanmadığını belirtmesi, mağdurenin kovuşturma aşamasında beyanlarından vazgeçerek sanık ile cinsel ilişkiye girmediğini belirtmesi, olay tarihinde mağdurenin on beş yaşını doldurmamış olmasına karşın dış görünüş itibariyle bulunduğu yaştan daha büyük göstermesi, sanığın mental rahatsızlığının bulunması hususları ile somut olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’ndaki (5237 sayılı Kanun) hataya ilişkin hükümlerin değerlendirilmesi gerektiğine dair Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 09.03.2021 tarihli ve 2020/35 Esas, 2021/1927 Karar sayılı ilamı bir bütün halinde nazara alındığında, tüm dosya kapsamı itibariyle sanığın mağdurenin yaşı konusunda kaçınılmaz bir hataya düştüğü, mağdureyi daha büyük yaşta zannettiği Mahkemece kabul edilerek, mütalaa doğrultusunda somut olayda 5237 sayılı Kanun’un 30 uncu maddesinin uygulanmasına karar verilmiş, sanığın üzerine atılı suçlardan beraatine dair karar verildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak vicdanî kanıya ulaşıldığı anlaşılmakla, hükümde hukuka aykırılık bulunmamış ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bartın Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.10.2021 tarihli ve 2021/180 Esas, 2021/333 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.