YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3041
KARAR NO : 2022/4166
KARAR TARİHİ : 28.04.2022

Sanık … hakkında nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan gerçekleştirilen yargılama sonunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.03.2019 gün ve 2018/442 Esas, 2019/118 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 19.06.2019 gün ve 2019/1012 Esas, 2019/901 Karar sayılı hükmünün sanık müdafisi ile katılan … vekili tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 05.03.2020 gün ve 2019/7876 Esas, 2020/1804 sayılı bozma yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.06.2020 günlü KD-2019/89804 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine, kapatılan 14. Ceza Dairesinin 22.10.2020 gün ve 2020/4548 Esas, 2020/4279 sayılı Kararıyla itirazın yerinde görülmeyerek reddiyle bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.09.2021 gün ve 2020/14-418 Esas, 2021/409 Karar sayılı ilamıyla itirazın kabulü ile bozma ilamının kaldırılarak uygulamanın denetlenmesi için Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi.
Mahkemece kurulan hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesinden sonra sanığın sunduğu 16.03.2022 havale tarihli dilekçe ve 22.04.2022 günlü imzalı beyanıyla vaki temyiz isteminden vazgeçtiği anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekilinin temyiziyle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmüyle ilgili olarak istinaf yoluna başvuran sanık müdafisinin, katılan Bakanlık vekili lehine hükmedilen vekalet ücretine yönelik istinaf talebi bulunmadığı ve vekalet ücreti şahsi hakka ilişkin olup sanık tarafından ayrıca istinaf sebebi olarak belirtilmediği takdirde re’sen nazara alınamayacağı gözetilmeden Bölge Adliye Mahkemesince yazılı şekilde katılan Bakanlık lehine hükmedilen vekalet ücretinin kaldırılması,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 19.06.2019 gün ve 2019/1012 Esas, 2019/901 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, istinaf ilamında katılan Bakanlık vekili lehine takdir edilen vekalet ücretinin kaldırılmasına ilişkin bölümün karardan çıkarılması ve ilk derece mahkemesi ilamındaki vekalet ücretine ilişkin ibarenin aynen muhafaza edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 28.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.