YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16474
KARAR NO : 2023/2961
KARAR TARİHİ : 10.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/994 E., 2021/559 K.
SUÇLAR : Cinsel taciz, kasten yaralama, tehdit
İNCELEME KONUSU
KARARLAR : Mahkumiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN :Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Cinsel taciz, kasten yaralama ve tehdit suçlarından sanık …’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ve 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereğince 3 ay hapis, 6 ay hapis ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezaların aynı Kanun’un 58 inci maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.11.2012 tarihli ve 2012/59 Esas, 2012/1068 Karar sayılı kararının, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 03.11.2020 tarihli ve 2017/378 Esas, 2020/14823 Karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda adı geçen sanığın, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası (iki kez) gereğince 2 ay 15 gün hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezaların aynı Kanun’un 58 inci maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2021 tarihli ve 2020/994 Esas, 2021/559 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 02.07.2022 tarihli ve 94660652-105-46-11357-2022-Kyb sayılı yazılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.07.2022 tarihli ve KYB-2022/100771 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 18.07.2022 tarihli ve KYB-2022/100771 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 105/1 ve 86/2. maddeleri kapsamında sanığın eylemlerine uyan suçlar için kanunda öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımının aynı Kanun’un 66/1-e maddesi gereğince 8 yıl ve olağanüstü zamanaşımı süresinin ise 12 yıl olacağı, suç tarihinin 24/11/2011 olduğu, sanığın savunmasının 25/04/2012 tarihinde alındığı, Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/11/2012 tarihli ve 2012/59 esas, 2012/1068 sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükmünün sanığın üzerine atılı suçlar yönünden zamanaşımı süresini kesen son sebep olduğu, Yargıtay bozma ilamı sonrasında yargılamaya devam edilerek Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08/04/2021 tarihli karara kadar geçen sürede 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin tamamlanmış olduğu anlaşıldığından, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddesi uyarınca kamu davalarının düşürülmesi yerine yazılı şekilde hükümler kurulmasında isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası kapsamında sanığın cinsel taciz, kasten yaralama ve tehdit eylemlerine uyan suçlar için kanunda öngörülen cezaların türü ve üst sınırına göre olağan dava zamanaşımının aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereğince 8 yıl ve olağanüstü zamanaşımı süresinin ise 12 yıl olduğu, suç tarihinin 24.11.2011 olduğu, sanığın savunmasının 25.04.2012 tarihinde alındığı, Kahramanmaraş 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.11.2012 tarihli ve 2012/59 Esas, 2012/1068 Karar sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükmünün sanığın üzerine atılı suçlar yönünden zamanaşımı süresini kesen son işlem olduğu, Yargıtay bozma ilamı sonrasında yargılamaya devam eden Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 08.04.2021 tarihli karara kadar geçen sürede 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin tamamlanmış olduğu anlaşıldığından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca kamu davalarının düşürülmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükümlerinin kurulması Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.04.2021 tarihli ve 2020/994 Esas, 2021/559 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.05.2023 tarihinde karar verildi.