Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/16220 E. 2023/2965 K. 10.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16220
KARAR NO : 2023/2965
KARAR TARİHİ : 10.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/235 Değişik İş
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
İNCELEME KONUSU
KARAR : Yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer olup olmadığı hususunun hükmü veren mahkemece yapılması gerektiğine dair karar
KANUN YARARINA
BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Sarkıntılık yapmak suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan sanık …’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Pamukova Asliye Ceza Mahkemesinin 25.06.2021 tarihli ve 2019/426 Esas, 2021/273 sayılı Kararının, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 29.11.2021 tarihli ve 2021/1711 Esas, 2021/1998 Karar sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi sonucu kesinleşmesini müteakip, sanık müdafii tarafından yargılamanın yenilenmesi talep edilmesi üzerine, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 23 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca yargılamanın yenilenmesinde ilk kararı veren hâkimin halen mahkemede görevli olması sebebiyle başka hâkimin veya mahkemenin davaya bakması için görevlendirilmesi hususunda karar verilmek üzere dosyanın mercii Sakarya 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi sonrasında, 5271 sayılı Kanun’un 318 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığı hususunun hükmü veren mahkemece yapılması gerektiğinden bahisle hakimin yargılamaya bakmaya devamına ilişkin Sakarya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2022 tarihli ve 2022/235 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 12.10.2022 gün ve 94660652-105-54-12653-2022-Kyb sayılı yazılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 09.12.2022 tarihli ve KYB-2022/133661 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 09.12.2022 tarihli ve KYB-2022/133661 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 23/3. maddesinde yer alan Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz, şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318 inci maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği, 5271 sayılı Kanun’un 30. maddesindeki “(1) Hâkim, yasaklılığını gerektiren sebeplere dayanarak çekindiğinde; merci, bir başka hâkimi veya mahkemeyi davaya bakmakla görevlendirir.” şeklindeki hüküm gereğince mercii tarafından hâkim görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde talebin reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 23 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318 inci maddesinin birinci fıkrasındaki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” şeklindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda 5271 sayılı Kanun’un 30 uncu maddesindeki “(1) Hâkim, yasaklılığını gerektiren sebeplere dayanarak çekindiğinde; merci, bir başka hâkimi veya mahkemeyi davaya bakmakla görevlendirir.” şeklindeki hüküm gereğince mercii tarafından hâkim görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, talebin bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.06.2022 tarih, 2019/14-642 Esas, 2022/420 Karar sayılı ilâmı uyarınca; Kanun’a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Sakarya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2022 tarihli ve 2022/235 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.05.2023 tarihinde karar verildi.