YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16155
KARAR NO : 2023/1790
KARAR TARİHİ : 29.03.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 05/12/2013 tarihli iddianamesi ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.04.2014 tarihli ve 2013/681 Esas, 2014/238 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair karar verilmiştir.
3. Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 02.12.2019 tarihli ve 2016/11923 Esas, 2019/12879 Karar sayılı kararı ile hükmün “…Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile bağlantılı işlenen diğer suçla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK’nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,…” gerekçesiyle bozulmasına dair karar verilmiştir.
4. Bozma kararı üzerine Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.01.2020 tarihli ve 2020/25 Esas, 2020/17 Karar sayılı kararıyla bozma ilamı doğrultusunda Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiştir.
5. Gaziantep 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.02.2021 gün, 2020/138 Esas, 2021/111 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat hükmü verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Mağdurun istikrarlı ve samimi beyanları, hayatın olağan akışına göre taraflar arasında atılı cinsel istismar isnadını gerektirir bir husumetin bulunmaması ve tüm dosya kapsamı karşısında sanığın kendisini suçtan kurtarmaya yönelik savunmalarına itibar edilemeyeceği gözetilerek çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması gerektiği ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemenin kabulü;
1. Tüm dosya heyetimizce birlikte değerlendirildiğinde; sanığın (…) (…) (…) Ders evinde temizlik ve kantin görevlisi olarak çalıştığı, mağdurun aynı ders evine eğitim amacı ile gittiği, suç tarihinde mağdurun saat 17:00 sıralarında ders evinin kantinine gittiği, sanığın mağdura kantinin arka odasında bir şey yapmam gerekir dediği ve arka odaya geçtiği, daha sonra şüphelinin mağduru çağırarak kendisine yardım etmesini istediği, mağdurun odaya girmesiyle sanığın odanın ışığını kapatarak mağdurun pantolonunu aşağı indirdiği ve mağdurun cinsel organını kısa bir süre yaladığı, daha sonra odadan dışarı çıktıkları, odadan çıktıktan sonra sanığın yaşı küçük mağdura hitaben “herhangi birine söylersen kendini ölmüş bil “diyerek tehdit ettiği iddiasıyla sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve tehdit suçlarından cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Sanık savunması, katılan ve tanık anlatımları ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; her ne kadar sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı ve tehdit suçlarından cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmış ise de; sanığın aşamalarda alınan savunmalarında böyle bir olayın yaşanmadığını, kendisine iftira atıldığını beyan ederek suçlamaları kabul etmediği, katılan …’ın beyanlarının ise duyuma dayalı olduğu, ayrıca katılan mağdur ile katılan …’ın olayı aktarış şekilleri arasında çelişki bulunduğu, katılan …’ın alınan beyanında tehdit unsurundan da bahsedilmediği, yine katılan mağdurun soruşturma aşamasında sanığın ışığı, ağzını, gözünü kapattığından bahsederken kovuşturma aşamasında deponun karanlık olduğunu ve sanığın bir anda pantolonunu indirdiğinden bahsederek çelişkili beyanlarda bulunduğu anlaşılmakla sanığın üzerine atılı suçlardan cezalandırılması için dosyada mağdurun aşamalardaki çelişkili ve soyut beyanlarından başka herhangi bir delil elde edilemediği anlaşılmıştır. Kaldı ki mağdurun soruşturma aşamasında alınan beyanında sanığın hem ağzını hem gözünü kapatıp hem de cinsel organını yalamasının hayatın olağan akışına uygun düşmediği görülecektir. Bu kapsamda sanığın cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden ve yüklenen suçların sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından açılan kamu davasında sanığın üzerine atılı suçlardan (çocuğun cinsel istismarı suçu ve temyiz dışı tehdit suçu) ayrı ayrı 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümde hukuka aykırılık bulunmamış ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gaziantep 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.02.2021 gün, 2020/138 Esas, 2021/111 Karar sayılı kararında o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.03.2023 tarihinde karar verildi.