YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16007
KARAR NO : 2023/2012
KARAR TARİHİ : 05.04.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR :Çocuğun cinsel istismarı (Sanık … hakkında mağdure …’ye karşı), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (Sanık … hakkında her iki mağdureye karşı ayrı ayrı)
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin, 26.04.2021 tarihli ve 2019/1718 Esas, 2021/799 Karar sayılı kararının, katılan Bakanlık vekili ile mağdure … vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 294 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği ve İlk Derece Mahkemesinde yapılan yargılama sırasında istinabe yoluyla ifadesinin alındığı 11.03.2019 tarihli duruşmada on yedi yaşında olan mağdure …’nin de sanıklardan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, mağdureye yaş küçüklüğü nedeniyle atanan vekilin hükmü temyiz etme yetkisinin olmadığı anlaşılmakla katılan Bakanlık vekili ile mağdure … vekilinin temyiz istemlerinin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

05.04.2023 tarihinde karar verildi.