YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15811
KARAR NO : 2023/2192
KARAR TARİHİ : 11.04.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin vekalet ücretine ilişkin olduğu tespit edilmiştir.
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi yönünden;
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edildi.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.03.2021 tarihli ve 2019/210 Esas, 2021/384 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci cümlesi ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; konut dokunulmazlığını ihlal suçundan ise şikayet yokluğu nedeniyle açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmiştir.
2. Bu kararın, sanık müdafiinin ve katılan Bakanlık vekilinin istinaf etmesi üzerine, Van Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/2167 Esas, 2021/1433 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
3. Kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 17.05.2022 tarihli, 2021/28386 Esas, 2022/4540 Karar sayılı kararı ile; “Olayın intikal şekli, mağdur ile müşteki …’in aşamalarda değişen anlatımları, tanık beyanı, savunma, sanığın cinsel duyguları tatmin amacıyla hareket ettiğinin anlaşılamaması ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,” nedenlerine dayalı olarak bozulmasına karar verilmiştir.
4. Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/315 Esas, 2022/504 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine dair karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 02.12.2022 tarihli ve 9-2022/144371 sayılı, temyiz ret görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Sanık hakkında bozma öncesi konut dokunulmazlığını ihlal suçundan düşme kararı verildiği, bu dosya üzerinden sanığın üzerine atılı cinsel istismar suçundan beraat kararı verilmişse de, aynı dosyada sanık hakkında düşme kararı verilmesi nedeniyle sanığın beraat ettiği suçlar yönünden vekalet ücretine kazanılamayacağına yöneliktir.
B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında yeterli ve gerekli araştırma yapılmadığı, mağdurun önceki beyanları ve toplanan delillere göre sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesine yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mağdurun olay günü yaşamış olduğu problemler nedeniyle evinin civarında sokakta bulunduğu sırada sanığın mağdurun yanına gelerek mağduru teselli etmeye çalıştığı, daha sonra mağdur ile birlikte mağdurun ikametine gittikleri, ikamette mağdurun odasına geçtikleri, burada sanığın mağdurun rızası olmaksızın mağduru boynundan öptüğü, öptükten sonra mağdura “Annene böyle yapmayacaksın değil mi” dediği, mağdurun “Yapmayacağım” demesi üzerine mağduru boynundan öpmeye devam ettiği, devamında mağduru kucağına aldığı, mağdurun kıyafetlerinin üzerinden beline masaj yapmaya başladığı, daha sonra mağdura “Böyle yapamıyorum” diyerek mağdurdan yatağa yatmasını istediği, mağdurun da bu durumu kabul etmediği, evden gitmesini istediği, gitmemesi halinde bağıracağını söylemesi üzerine sanığın evden çıktığı iddia edilen olayda; sanığın savunması, olayın intikal şekli, mağdur ile şikayetçi …’in aşamalarda değişen anlatımları, tanık beyanı, sanığın cinsel duyguları tatmin amacıyla hareket ettiğinin anlaşılamaması ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın üzerine atılı bulunan suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı bir delil bulunmadığında beraatine dair karar verildiği anlaşılmaktadır.
IV. GEREKÇE
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi Yönünden
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07.02.2006 gün ve 2005/9-172 Esas, 2006/10 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, şahsi hakka ilişkin olan vekalet ücretine ilişkin kanuna aykırılıkların bozma nedeni yapılabilmesi için hükmün hak sahibi tarafından temyiz edilmesi gerektiği nazara alındığında, o yer Cumhuriyet savcısının vekalet ücreti yönünden temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca reddine karar vermek gerekmiştir.
B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
1. Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdani kanıya ulaşıldığı anlaşılmakla, katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Tüm dosya kapsamına göre mağdurun beyanından başkaca delil mevcut olmadığı dikkate alındığında, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde 5271 sayılı Kanun’un 294 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sebep gösterdiği anlaşılmakla, temyiz ret isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/315 Esas, 2022/504 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/315 Esas, 2022/504 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Van 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.04.2023 tarihinde karar verildi.