YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15737
KARAR NO : 2023/2652
KARAR TARİHİ : 02.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/363 E., 2022/456 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesince bozma üzerine, 30.06.2020 tarihli ve 2019/575 Esas, 2020/193 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2. İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.06.2020 tarihli ve 2019/575 Esas, 2020/193 Karar sayılı kararının katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 12.04.2022 tarihli ve 2021/23376 Esas, 2022/3388 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.09.2022 tarihli ve 2022/363 Esas, 2022/456 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Özetle; sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi, takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin altıncı fıkrasının uygulanması gerektiğine ve sair hususlara ilişkindir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Özetle; sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesi, takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması, vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğine ve sair hususlara ilişkindir.

C. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Özetle; delillerle doğrudan ilişki kuran İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında beraat kararları verildiğine, mağdurenin beyanlarında çelişkiler olduğuna, sanığın bu işleri yapacak kişi olmadığına, sanık hakkında yeniden beraat kararı verilmesi gerektiğine ve sair hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Teknik servis elemanı olan ve olay tarihinde katılanların evine tamir için gelen sanığın oda içerisinde yalnız kaldığı mağdureye sarıldığı, eteğini kaldırıp, koltuğa yaslayarak sürtündüğü katılan babanın eve gelmesi ile intikalin gerçekleştiği kabul edilen olayda, dosya kapsamında bulunan deliller;
Mağdurenin aşamalarda alınan beyanları,
Sanığın aşamalarda alınan savunmaları,
Katılanların aşamalarda alınan ifadelerinden,
ibarettir.

IV. GEREKÇE
1. İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.09.2022 tarihli ve 2022/363 Esas, 2022/456 Karar sayılı kararında, olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalarda alınan beyanları ve iş bu beyanları doğrulayan katılanların anlatımları nedenleriyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği
anlaşıldığından, sanık müdafii, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.09.2022 tarihli ve 2022/363 Esas, 2022/456 Karar sayılı kararında sanık müdafii, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafii, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.05.2023 tarihinde karar verildi.