YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15601
KARAR NO : 2023/1448
KARAR TARİHİ : 16.03.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.04.2022 tarihli ve 2020/328 Esas, 2022/148 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a)Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddenin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının c bendi ve 53 üncü maddesi uyarınca 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b)Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin e bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
2. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 22.09.2022 tarihli ve 2022/1611 Esas, 2022/1562 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
3. Dava dosyası Yargıtay Cumuriyet Başsavcılığı’nın 02.12.2022 tarihli ve 9-2022/147242 numaralı tebliğnamesi ile kısmi onama, kısmi bozma görüşlü olarak Dairemize gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi; çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan alt sınırdan ceza tesis edilmesine ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasına, sanığın ikrarı olmasına rağmen reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan cezalandırılmamasına yöneliktir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece; İddia, mağdure ve tanık ifadeleri, savunma, doktor raporları ve tüm dosya kapsamına göre, mağdurenin karın ağrısı ile gittiği hastanede otuz altı haftalık hamile olduğunun anlaşılması ve doğum yapması üzerine mağdurenin beyanı, sanığın kabulü ve alınan DNA raporuna göre bebeğin babasının sanık olduğunun anlaşıldığı, hastaneden gelen yazı cevabına göre hamilelik tarihinin 1-6 Haziran 2019 tarihleri olabileceğinin belirlendiği, hastane doğumlu olmayan mağdurenin Adli Tıp Kurumundan alınan kemik yaşı raporuna göre olay tarihinde 14 yaşının içerisinde olup 15 yaşını bitirmediği anlaşıldığından, sanığın “Çocuğun nitelikli cinsel istismarı” suçunu işlediği sabit görülmekle suçun işleniş şekli, sanığın amaç ve saiki, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı gözönüne alınarak sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca takdiren alt sınırdan cezalandırılmasına, sanığın, mağdurun öz abisi olması hasebiyle 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının c bendi uyarınca cezasında yarı oranında artırım yapılarak sanığın yargılama sırasındaki davranışları, hükmolunan cezanın sanığın geleceğine olası etkisi lehine takdiri indirim sebebi kabul edildiğinden 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılmıştır. Her ne kadar sanık mağdure ile cinsel birlikteliğin sonraki aylarda da devam ettiğini beyan etse de, mağdurenin cinsel birlikteliğin yalnızca bir kere olduğu yönündeki beyanı da dikkate alınarak cinsel birlikteliğin birden fazla olduğuna dair sanık beyanı dışında başkaca bir delilin bulunmadığı ve alınan rapora göre de hamilelik tarihinin haziran ayında olduğu hususları hususları bir bütün olarak değerlendirildiğinde eylemin yalnızca 2019 yılı Haziran Ayında 1 defaya mahsus olarak gerçekleştiği mahkemece kabul edilerek, mağdurenin 15 yaşını doldurduğu tarihten sonra ilişkiye girdiklerine dair somut delilin bulunmadığı, sanığın mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediğinden, sanığın Aralarında Evlenme Yasağı Bulunanlar Kişiler Tarafından İşlenen Reşit Olmayanla Cinsel İlişki suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının e bendi uyarınca beraatine, karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1.5271 sayılı Kanun’un 288 ve 294 üncü maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanun’un 289 uncu maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.
2. Onama sebebine göre Tebliğnamede reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 22.09.2022 tarihli ve 2022/1611 Esas, 2022/1562 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.03.2023 tarihinde karar verildi.