Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/15172 E. 2023/2255 K. 12.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15172
KARAR NO : 2023/2255
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 inci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.07.2021 tarihli ve 2021/74 Esas, 2021/302 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.07.2021 tarihli ve 2021/74 Esas, 2021/302 Karar sayılı kararının sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 30.03.2022 tarihli ve 2021/28367 Esas, 2022/3051 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair soyut iddia dışında cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.07.2022 tarihli ve 2022/196 Esas, 2022/258 Karar sayılı kararı ile sanığın atılı suçtan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdurenin küçük yaşına rağmen ayrıntıları anlatabilmesi nedeniyle eylemin sabit olduğuna sanık hakkında beraat kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.

B. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Sosyal çalışmacı raporu, adli görüşmecinin dosyaya intikal eden raporu neticesinde bilimsel ve objektif raporlar sonucu mahkumiyet hükmü verildiğine, mahkumiyet kararının doğru olduğuna, bozma kararı ve İlk Derece Mahkemesi tarafından bozmaya uyularak verilen beraat kararının hatalı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın mağdurenin babası olduğu ve 02.08.2013 tarihi öncesinde şikayetçi …’in de yattığı yatak odasında iken … ile mağdurenin kardeşlerinin markette bulunduğu esnada sanığın mağdurenin pantolon ve kilodunu çıkararak eliyle vajinasını sıkmak suretiyle dokunduğu, penisini çıkarmak suretiyle mağdureye gösterdiği ve bu eylemler sırasında “Seni keserim” diyerek tehditte bulunduğu, bu şekilde 15 yaşından küçük kızı mağdure …’e karşı tehdit etmek suretiyle cinsel istismar suçunu işlediği iddiası ile cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 30.03.2022 tarihli ve 2021/28367 Esas, 2022/3051 Karar sayılı bozma ilamında belirtilen olayın intikal şekli ve zamanı, sanığın savunmaları ve tüm dosya içeriği dikkate alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair soyut iddialar dışında cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı kanıt bulunmaması, sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmaması nedeniyle beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan mağdur vekili ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin,, 07.07.2022 tarihli ve 2022/196 Esas, 2022/258 Karar sayılı kararı ile katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ile dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden atılan katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.04.2023 tarihinde karar verildi.