Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/15076 E. 2023/553 K. 09.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15076
KARAR NO : 2023/553
KARAR TARİHİ : 09.02.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI :

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.05.2013 tarihli ve 2011/80 Esas, 2013/142 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun), 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasıyla 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, aynı sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi, beşinci fıkrası ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.05.2013 tarihli ve 2011/80 Esas, 2013/142 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 20.12.2018 tarihli ve 2015/3712 Esas, 2018/7682 Karar sayılı kararı ile sanığın duruşmada mağdurenin yaşını bilmediğine ilişkin savunması ile mağdurenin duruşma ifadesi alınırken hazır bulunan uzman…’in “Mağdure nüfustaki yaşına göre fiziksel yapısı daha büyük göstermektedir” şeklindeki gözlemi karşısında, Anayasa Mahkemesinin gerekçeli karar hakkına ilişkin 25.03.2015 günlü, 2014/6419 başvuru numaralı kararı ve dosya içeriği nazara alınarak, olayda 5237 sayılı Kanun’un 30 uncu maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışılıp bu yöndeki savunmanın reddi nedenleri karar yerinde açıklandıktan sonra hükme varılması yerine, noksan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurularak 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesine muhalefet edilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.05.2019 tarihli ve 2019/22 Esas, 2019/85 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasıyla 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, aynı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi, beşinci fıkrası ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.05.2019 tarihli ve 2019/22 Esas, 2019/85 Karar sayılı kararının sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 22.02.2022 tarihli ve 2021/10747 Esas, 2022/1485 Karar sayılı kararı ile “Sanığın aşamalarda mağdureyi 20 yaşında bildiği yönündeki savunması, mağdurenin kovuşturmada ifadesi alınırken hazır bulunan uzman… ile bozma sonrası aşamada mahkeme heyeti tarafından mağdurenin fiziksel görünüm itibarı ile kimlik yaşından büyük gösterdiğine dair gözlem, sanığın sosyal ve kültürel durumu, sanık ve mağdurun kaçtıktan sonra uzunca süre birlikte yaşamamaları ve tüm dosya kapsamına göre, olayda 5237 sayılı TCK’nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunduğu nazara alınarak mevcut haliyle eylemin aynı Kanunun 104/1. maddesinde yer alan reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, mağdurenin duruşma ifadesinde şikayetçi olmadığını bildirmesi nedeniyle davanın düşmesine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun ise yasal unsurları itibarıyla oluşmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

5. Bozma üzerine Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2022/108 Esas, 2022/132 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek şikayet yokluğundan 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekinci fıkrası uyarınca kamu davasının düşmesine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık vekili temyiz dilekçesinin, eksik inceleme ve araştırma yapılarak sanık lehine karar verilmiş olduğu, ilgili kanun maddelerinin olaya doğru uygulanmadığı sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesine yönelik olduğu görülmüştür.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın aşamalarda mağdureyi yirmi yaşında bildiği yönündeki savunması, mağdurenin kovuşturmada ifadesi alınırken hazır bulunan uzman… ile bozma sonrası aşamada mahkeme heyeti tarafından mağdurenin fiziksel görünüm itibarı ile kimlik yaşından büyük gösterdiğine dair gözlem, sanığın sosyal ve kültürel durumu, sanık ve mağdurenin kaçtıktan sonra uzunca süre birlikte yaşamamaları belirtilerek sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki suçu kabul edilip şikayet yokluğundan kamu davasının düşmesine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden ise sanığın, mağdurenin yaşı hususunda hata hali içerisinde bulunması ve sanığın eylemine mağdurenin rızasının söz konusu olması nedeniyle atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereğince sanığın beraatine karar verildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ile gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat ve düşme hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesi, 24.05.2022 tarihli ve 2022/108 Esas, 2022/132 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan Bakanlık vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.02.2023 tarihinde karar verildi.