YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14810
KARAR NO : 2023/1930
KARAR TARİHİ : 04.04.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.02.2021 tarihli ve 2020/360 Esas, 2021/152 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 18 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2 Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 01.06.2021 tarihli ve 2021/1084 Esas, 2021/1671 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik yapılan istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
3. Dairemizin 10.05.2022 tarihli ve 2021/25323 Esas, 2022/4273 Karar sayılı kararı ile özetle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunması nedeniyle hükmün bozulmasına ve dava dosyasının ilk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
4.Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.09.2022 tarihli ve 2022/438 Esas, 2022/418 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 18 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Eksik araştırma (HTS kayıtlarının alınmaması, komşuların tanık olarak dinlenmesi vs), sübuta, suç vasfna (sarkıntılık) ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yöneliktir.
B.Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesine, taktiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine ve kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suça konu olayın gerçekleştiği apartmanın iki katlı ve sanığın ailesine ait olduğu, üst katta sanığın ailesinin oturduğu, mağdurenin ailesinin ise alt katta oturan kiracıları oldukları, sanığın olayın gerçekleştiği zaman diliminde ailesinin yanına misafir olarak geldiği, sanığın farklı günlerde apartmanın içerisinde, mağdurenin şeker oyunu oynamak bahanesi ile gözlerini kapatarak ağzına önce lolipop şeker sonra cinsel organı sokmak suretiyle istismar ettiği, ikinci olayda sanığın katılan tarafından merdiven boşluğunda kaprisi inik vaziyette görüldüğü, sanığın katılanı görünce panikleyerek üzerini çektiği bu suretle üzerine atılı suçu işlediği sabit olduğundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
1.Dosya kapsamı ve İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi dikkate alınarak sanık hakkında takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması ve alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesini gerektiğine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
2.5271 sayılı Kanun’un 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı ve Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünü yerine getirdiği nazara alınarak katılan Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Tüm dosya kapsamı ve mahkeme gerekçesi nazara alınarak yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin eksik araştırmaya, sübuta, suç vasfına ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.09.2022 tarihli ve 2022/438 Esas, 2022/418 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.