YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14759
KARAR NO : 2023/1887
KARAR TARİHİ : 03.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Düşme

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin bir hafta olduğu gözetilmeksizin Mahkeme hüküm fıkrasında temyiz süresinin ”15 gün” olarak belirtilmesi suretiyle katılanın temyiz süresi açısından yanıltıldığı anlaşıldığından temyizinin süresinde kabul edildiği, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2014 tarihli ve 2013/442 Esas, 2014/397 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı tehdit ve cinsel saldırı suçlarını işlediğine dair cezalandırılmasına yeterli delil elde edilemediğinden atılı suçlardan sanığın ayrı ayrı beraatına karar verilmiştir.
2. Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2014 tarihli ve 2013/442 Esas, 2014/397 Karar sayılı kararının temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 14.12.2021 tarihli ve 2021/1607 Esas, 2021/8425 Karar sayılı kararı ile cinsel taciz suçu yönünden hükmün onanmakla, tehdit suçundan müsnet suçuna uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ıncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi uyarınca mahkumiyet yerine oluşa uygun düşmeyen gerekçeyle beraat kararı verilmesinin kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
3. Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2022 tarihli ve 2022/260 Esas, 2022/243 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 66 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca açılan kamu davasının, zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın Temyiz İstemi
Kararın eksik incelemeyle verildiğine, düşme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesi tarafından, yargılaması yapılan tehdit suçu ile ilgili zamanaşımını kesen en son işlemin sanığın savunmasının alındığı 25.02.2014 tarihinde olduğu ve bu tarihten itibaren karar tarihi olan 30.03.2022 gününe kadar 5237 sayılı Kanun’un 66 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde atılı suç için öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gerekçesiyle kamu davasının zamanaşımı sebebiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince düşmesine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış düşme hükmü usul ve kanuna uygun bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2022 tarihli ve 2022/260 Esas, 2022/243 Karar sayılı kararında katılan tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.04.2023 tarihinde karar verildi.