YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14553
KARAR NO : 2023/3134
KARAR TARİHİ : 16.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1703 E., 2022/1707 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi ile düzeltilerek esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî düzelterek onama

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Rize Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.12.2021 tarihli ve 2020/22 Esas, 2021/530 Karar sayılı kararı ile sanığın;
a) Mağdure …’a yönelik 6545 sayılı Kanun değişikliği sonrası çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi, üçüncü fıkrasının (c) bendi, dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 67 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b) Mağdure …’a yönelik 6545 sayılı Kanun değişikliği sonrası çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 60 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
c) Mağdure …’e yönelik 6545 sayılı Kanun değişikliği öncesi çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 37 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
d) Mağdure …’ya yönelik 6545 sayılı Kanun değişikliği öncesi çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 37 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.

2. Tarabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 29.06.2022 tarihli ve 2022/1703 Esas, 2022/1707 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ile katılanlar vekili ve katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurusunun mağdure …’a yönelik 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine mağdureler …, …, …’a yönelik düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 22.10.2022 tarihli ve 9-2022/127564 sayılı katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin reddi ve düzelterek onama talepli Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafinin Temyiz İstemi Özetle
Sanık ile katılan anne ve mağdureler arasında husumetin bulunduğuna sanığın mağdurelerin çalışmasını istemediğine, 2015 yılında da boşanma davasının açıldığını sonrasında vazgeçildiğini, katılanın aldattığından şüphelenmesi nedeniyle iftira atıldığını, tanıkların görgüye dayalı bilgisinin bulunmadığını, mağdurelerin beyanlarının hayatın olağan akışına aykırı ve çelişkili olduğunu, adli raporların mağdurelerin beyanlarını doğrulamadığını sanığın suçlamaları kabul etmediğini tüm bu sebeplerle sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğini, olmadığı takdirde katılan annenin banka hesapları ve kartlarının incelenip, psikoloğun tanık olarak dinlenmesi gerektiğine ilişkindir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi Özetle
Sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulmasına ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmamasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın mağdurelerin babası olduğu ve mağdureler … ile …’in sanık hakkında psikolojik sıkıntıları olduğundan bahisle rapor aldırılması için adliyeye gittikleri burada Cumhuriyet Savcısı tarafından muhatap alınan mağdurelerin ağlayarak eylemlerden bahsettikleri ve intikalin gerçekleştiği, anlaşılmıştır.

2. Sanığın, kızı katılan mağdure …’a yönelik 2011-2019 yılları arasında, birden fazla kez, öldürmekle tehdit ederek katılan …’un anüsünden cinsel organını soktuğu, katılanın göğsünü ve cinsel organını ellediği ve kendi cinsel organını ellettiği, …’a yönelik 2007-2019 yılları arasında, birden fazla kez, öldürmekle tehdit ederek katılan …’ın anüsünden cinsel organını soktuğu, sanığın kendi cinsel organını …’ın cinsel organına sürttüğü, katılanın cinsel organını okşadığı, katılanın dudağından öptüğü, sanığın kendi cinsel organına krem sürerek katılanın cinsel organına soktuğu, ağzına soktuğu, …’ya 2002-2009 yılları arasında birden fazla kez, öldürmekle tehdit ederek sanığın kendi cinsel organını …’ın cinsel organına sürttüğü, katılanın cinsel organını okşadığı, katılanın dudağından öptüğü, sanığın cinsel organını katılanın ağzına soktuğu …’e 1999-2009 yılları arasında birden fazla kez, öldürmekle tehdit ederek sanığın kendi cinsel organını …’in cinsel organına sürttüğü, katılanın cinsel organını okşadığı, katılanın dudağından öptüğü, katılan …’in anüsüne ve cinsel organına cinsel organını soktuğu şeklindeki kabul edilen eylemlerde dosya kapsamında bulunan deliller;
Mağdurelerin aşamalarda alınan beyanları,
Sanığın aşamalarda alınan savunmaları,
Tanıkların anlatımları,
Mağdureler hakkında aldırılan adli rapoılar ile Adli Tıp Raporları,
Sanığın telefon inceleme tutanağından ibarettir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, mağdure …’a yönelik Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği, mağdureler … ile …’ya yönelik hükümlerde mağdureler hakkında 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin altıncı fıkrasının uygulanmaması sonuç cezayı değiştirmediğinden eleştirilmesine, sanığın tutuklulukta ve gözaltında geçirdiği sürelerin cezasından mahsubuna karar verilerek düzeltilerek esastan reddine, mağdure …’a yönelik kurulan hükümde 6763 sayılı Kanun değişikliğinin yürürlüğe girdiği 02.12.2016 tarihinde mağdurenin on iki yaşını doldurduğundan bahisle sanık hakkında 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesinin uygulanamayacağına karar verilip sanığın 6545 sayılı Kanun değişikliği sonrası çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (c) bendi dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci

fıkrası uyarınca 60 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Sanık hakkında belirlenen süreli hapis cezalarının 5237 sayılı Kanun’un 61 inci maddesinin yedinci fıkrasına istinaden 30 yıldan fazla olamayacağının gözetilmemesi düzeltilmesi mümkün hukuka aykırılık olarak görülmüştür.

2. Sanık hakkında kurulan hükümlerde, mağdurelerin aşamalarda alınan birbirleriyle ve kendi içlerinde detaylı ve tutarlı beyanları, bu beyanları destekleyen tanık anlatımları ve katılan beyanları, adli raporlar, telefon inceleme tutanakları ve sanık savunması dikkate alındığında Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen husus dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

3. Tebliğnamede katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin reddini isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 29.06.2022 tarihli ve 2022/1703 Esas, 2022/1707 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hüküm fıkrasına; “ Sanık hakkında belirlenen süreli hapis cezalarının 5237 sayılı TCK’nın 61/7 inci maddesine istinaden 30 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Rize Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2023 tarihinde karar verildi.