YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13943
KARAR NO : 2023/1343
KARAR TARİHİ : 13.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ilgın (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin, 19.02.2014 tarihli ve 2014/7 Esas, 2014/135 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un (5237 sayılı Kanun) 105, 62 ve 53 üncü maddelerinin birinci fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Ilgın (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin, 19.02.2014 tarihli ve 2014/7 Esas, 2014/135 Karar sayılı kararın sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 02.12.2019 tarihli ve 2016/12129 Esas, 2019/12907 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 236 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı olarak mağdurenin ifadesi alınırken alanında uzman bir kişinin hazır bulundurulmaması, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin uygulanmaması ve velayet hakkı sahibinin davaya katılımları sağlanarak şikayeti hususunda beyanlarının alınmaması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir. Hakaret suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak hüküm kurulmamış ise de dava zamanaşımı süresi içerisinde bu hususta mahkemece karar verilmesi uygun görülmüştür.
3. Ilgın Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2020/3 Esas, 2021/634 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası ile 43, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir. Hakaret suçundan sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık temyiz isteminde özetle: Tarafına atfedilen suçlamaları kabul etmediğini, verilen kararın usule ve yasaya aykırı olduğunu, mahkumiyet kararının kaldırılarak beraatine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
2. Katılan mağdure vekili temyiz isteminde özetle: Mahkemece re’sen de alınacak sebeplerle hükmü temyiz ettiklerini, süre tutum dilekçesi ile beyan etmiştir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın kullanmakta olduğu cep telefonundan katılan mağdureye ait cep telefonuna 11.10.2013 tarihinde “Ben seni unutamıyorum,sonu ne olursa olsun vazgeçmem senden” şeklinde bir mesaj gönderildiği, Telekominikasyon İletişim Başkanlığı kayıtları incelendiğinde de sanığın birden çok defa mesaj attığı ve katılan mağdureyi aradığı anlaşılmakla savunması cezadan kurtulmaya yönelik olduğu, katılan mağdurenin beyanları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, sanığın eyleminin kül halinde cinsel taciz suçunu oluşturduğu, sanığın, üzerine atılı alenen hakaret suçundan 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları gereğince cezalandırılması amacıyla kamu davası açılmış ise de; sanığın üzerine atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Cinsel Taciz Suçu Bakımından Temyiz İncelemesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B. Hakaret Suçu Bakımından Temyiz İncelemesinde;
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 19.02.2014 tarihli mahkeme sorgusu olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
V. KARAR
A. Cinsel Taciz Suçu Bakımından Temyiz İncelemesinde;
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle Ilgın Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2020/3 Esas, 2021/634 Karar sayılı kararında sanık ve katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Hakaret Suçu Bakımından Temyiz İncelemesinde;
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Ilgın Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2020/3 Esas, 2021/634 Karar sayılı kararına yönelik katılan mağdure vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.03.2023 tarihinde karar verildi.