YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13616
KARAR NO : 2023/1807
KARAR TARİHİ : 29.03.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı
Sanık hakkında; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu belirlenmiştir.
Sanık hakkında; çocuğun cinsel istismarı suçundan İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği sanık müdafii ile katılan mağdur vekilinin temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme
neticesinde tespit edilip, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.04.2021 gün ve 2021/7 Esas, 2021/77 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdurlar … ve …’e yönelik ayrı ayrı çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesi uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, mağdurlar … ve …’e yönelik ayrı ayrı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının f bendi, 5 inci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin, 06.09.2021 tarihli ve 2021/1289 Esas, 2021/1633 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii, katılan vekili ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Mağdur …’in soyut ve çelişkili beyanlarına dayanılarak mahkumiyet hükmü kurulduğuna, hiçbir beyanda bulunmayan mağdur … yönünden de ceza verildiğine, mağdurların rızaları ile sanıkla otele gittiklerine, iddia ettikleri olaydan sonra sanığı arayıp aramadıklarının tespitinin yapılmadığına, mağdurların yaşlarının tespit edilmediğine, otel sahibinin tanık olarak dinlenilmesi gerektiğine, intikalin geç olduğuna, sanık oteli terk ettiği halde mağdurların uzun saatler daha otelde kaldıklarına, ceza verilecekse de mağdur … yönünden eylemin sarkıntılık düzeyinde kaldığına ilişkindir.
B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Üst sınırdan ceza verilmesi ve takdiri indirim uygulanmamasına ilişkindir.
C. Katılan Mağdur … Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında nitelikli cinsel istismar suçundan üst sınırdan ceza verilmesi, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereği arttırım yapılması ve cezada aynı Kanunun 62 inci maddesi uyarınca indirim yapılmamasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece ”Mağdur …’ın 27/03/2006 doğumlu, mağdur …’nin ise 18/03/2007 doğumlu oldukları, olay tarihinde mağdurların metro durağında sanık ile karşılaştıkları, sanığın mağdurlara, “akbiliniz yoksa basayım” dediği, ardından telefon numarasını vererek ihtiyaçları olduğunda aramalarını söylediği, aynı gün mağdurların sanığın cep telefonunu aradıkları, sanığın çocukların yanına gittiği ve çocuklara”geç oldu pansiyona gidelim bu akşam orada kalırız gündüz gidersiniz yurda, ben size yardımcı olurum” diyerek Aksaray Pansiyonuna götürdüğü, pansiyon odasında sanığın mağdurların cinsel organlarını yaladığı, sanığın korunmaya ihtiyacı olan çocuklara “gel s.kin beni, beni s.kmezseniz buradan çıkartırım, burada kalamazsınız” dediği, bunun üzerine …’in cinsel organını sanığın makatına soktuğu, …’in de cinsel organını sanığın makatına soktuğu, sanığın korunmaya ihtiyacı olan çocuk …’e kendi cinsel organını yalattığı, böylece sanığın mağdurlara yönelik nitelikli cinsel istismar ve hürriyeti tahdit eylemlerini gerçekleştirdiği sanığın tevilli beyanı, mağdurların aşamalarda alınan beyanları, kamera görüntüleri, nüfus aile kayıt tablosu ve tüm dosya kapsamıyla anlaşılmakla; sanığın her iki mağdura yönelik cinsel istismar eylemleri sebebiyle TCK’nın 103/1-1, 53 maddeleriyle iki kez, yine her iki mağdura yönelik hürriyeti tahdit eylemleri sebebiyle TCK 109/1, 109/3-f, 109/5 ve 53 maddeleriyle iki kez cezalandırılmasına karar verilmiştir.” şeklinde hüküm kurulmuştur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafii, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdur … vekilinin temyiz istemlerinin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
B. Çocuğun Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Hükmün Yönünden
Sanık hakkında kurulan hükümde, delillerin ve olguların açıklandığı ve ilişkilendirildiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış, bu kapsamda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan HükümYönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle sanık müdafii, katılan Bakanlık vekili, katılan mağdur … vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oybirliğiyle REDDİNE,
B. Sanık Hakkında Çocuğun Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin, 06.09.2021 tarihli ve 2021/1289 Esas, 2021/1633 Karar sayılı kararında sanık müdafii, katılan Bakanlık vekili ve katılan mağdur … vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka
aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.03.2023 tarihinde karar verildi.