YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13283
KARAR NO : 2023/1044
KARAR TARİHİ : 01.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.06.2021 tarihli ve 2021/38 Esas, 2021/310 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 14.09.2021 tarih ve 2021/1577 Esas, 2021/1382 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanığın cinsel taciz suçundan en üst sınırdan verilmesi, kararın sanık aleyhine bozulması, takdiri indirim nedenleri uygulanmadan üst sınırdan cezalandırılması ve Bakanlık lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
1. Sanık …’ın olay günü eski kız arkadaşı olan …’yı arayarak eve davet ettiği, …’nın da kalacak yeri olmadığı için eski erkek arkadaşının evine gittiği, evde kaldıkları sırada eski erkek arkadaşı olan sanık …’ın kendisini zorla dudağından ve boynundan öptüğü, kollarından tutarak pantolonunu ve iç çamaşırını indirdiği, akabinde üzerine çıkarak vajinasına zorla cinsel organını soktuğu, daha sonra eşyalarını alarak ikameti terk ettiği, …’ın peşinden giderek sokaktan kendisini zorla eve götürdüğü, evin salonunda kafasına yumruk vurduğu iddiasıyla sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kamu davası açılmıştır.

2. İlk derece mahkemesince; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince şikayetten vazgeçen şikayetçinin kolluğa müracaatında kasten yaralama eyleminden şikayetçi olduğu, bu müracaatı sırasında cinsel saldırı ya da hürriyeti tahdit eyleminden herhangi bir şikayeti bulunmadığı, mahkemeye sunmuş olduğu beyanlarında da sonradan sunmuş olduğu dilekçelerinde de sadece kasten yaralama eyleminden beyanlarda bulunduğu, diğer eylemlerin gerçekleşmediğinin belirtildiği anlaşılmakla sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.

3. İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde, delillerin ve olguların açıklandığı ve ilişkilendirildiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış, bu kapsamda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmekle hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 14.09.2021 tarih ve 2021/1577 Esas, 2021/1382 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

01.03.2023 tarihinde karar verildi.