Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/13196 E. 2023/1919 K. 03.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13196
KARAR NO : 2023/1919
KARAR TARİHİ : 03.04.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzletilerek esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.12.2019 tarihli ve 2019/159 Esas, 2019/517 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası ile aynı fıkrasının son cümlesi ve 62 nci maddesi uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 02.07.2021 tarihli ve 2020/640 Esas, 2021/785 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan Bakanlık vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine duruşma açılmaksızın yapılan inceleme neticesinde İlk Derece Mahkemesi kararından bir kısım ibarelerinin çıkartılıp çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunun tehdit ile gerçekleştirildiği gerekçesiyle 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, dördüncü fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası ile aynı fıkrasının son cümlesi ve 62 nci maddesi uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezasına hükmedilmesine dair ibareler eklenmek suretiyle istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir

3. Dosya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.09.2022 tarihli onama görüşlü Tebliğnamesi ile Dairemize tevdi edilmiştir.

II. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanıp uygulanmayacağı hususunda delil değerlendirmesi açısından duruşma açılmaksızın dava dosyası üzerinden yapılan inceleme ile yeni bir hüküm kurulması, 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrasının (h) bendi kapsamında hukuka kesin aykırılık hâli olarak saptanmıştır, açıklanan nedenle Tebliğnamedeki onama düşüncesine iştirak edilmemiştir.

III. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 02.07.2021 tarihli ve 2020/640 Esas, 2021/785 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.04.2023 tarihinde karar verildi.