YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12603
KARAR NO : 2023/6372
KARAR TARİHİ : 16.10.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/1095 E., 2021/1639 K.
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Erzurum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2018 tarihli ve 2017/666 Esas, 2018/81 Karar sayılı kararı ile; sanığın atılı sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Anılan karara karşı katılan Bakanlık vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 06.07.2021 tarihli ve 2018/1095 Esas, 2021/1639 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdurun sanığın eylemine dair ayrıntılı ve açık anlatımları karşısında suç kastının değerlendirmesinde Mahkemesince yanlış değerlendirme yapıldığına, suç kastıyla hareket etmeyen birisinin mağdurun telkinlerinden sonra rahatsız olduğunu düşünerek bırakmasının beklenmesi karşısında sanığın devam eden eylemi sebebiyle mahkumiyet hükmü kurulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay günü mağdurun, ablası tanık … ile birlikte sağlık kuruluşuna gitmesi ile tanığın tahlil sonuçlarını ilgili doktora gösterdiği sırada koridordaki sandalyede oturmakta olan mağdurun yan tarafındaki sandalyede oturan sanığın, öncesinde tanışıklığının bulunmadığı mağdur ile sohbet etmeye başlayıp ailesi ile ilgili sorular sorup devamında da mağdurun saçlarını okşayıp yanak ve kulak memesi kısmına sıkma şeklinde dokunması üzerine bu durumdan rahatsız olan mağdurun sanığın yanından ayrılarak olayı tanık …’a anlatması ile kolluk kuvvetlerine intikalin gerçekleştiği iddiasıyla görülmekte olan yargılama neticesinde Mahkemesince sanığın cinsel maksat olmaksızın yaşı küçük mağduru sevmek için dokunduğuna dair savunması, mağdur beyanı, olay sırasında sanığın babasının olay mahallinde bulunması, olayın geçtiği yer ve zaman ile tüm dosya kapsamı itibariyle sanığın suç kastıyla hareket ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine dair hüküm kurulduğu anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış olup, bu kapsamda hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 06.07.2021 tarihli ve 2018/1095 Esas, 2021/1639 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak
yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Erzurum 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
16.10.2023 tarihinde karar verildi.