Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/12545 E. 2023/1724 K. 27.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12545
KARAR NO : 2023/1724
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında bozma kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Burhaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.04.2014 tarihli ve 2011/331 Esas, 2014/115 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci maddesinin birinci ve beşinci fıkraları, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca 5 yıl 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Anılan karara karşı suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz yoluna başvurması ile Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 24.06.2019 tarihli ve 2015/6323 Esas, 2019/10275 Karar sayılı kararı ile; hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 7 nci maddesinin ikinci fıkrası gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesinde zorunluluk bulunması sebebiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.

3. Bozma üzerine Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 22.10.2019 tarihli ve 2019/360 Esas, 2019/389 Karar sayılı kararı ile; 5237 sayılı Kanun’da 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin lehe nitelikteki olduğunun kabulü ile suça sürüklenen çocuk hakkında cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (d) bendi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca 5 yıl 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4. Anılan karara karşı suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz yoluna başvurması ile Yargıtay (Kapatılan) 14.Ceza Dairesinin 10.11.2020 tarihli ve 2020/8817 Esas, 2020/4839 Karar sayılı kararı ile cinsel saldırı eylemini gerçekleştirdiği sırada bıçak kullanmamasına karşın 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (d) bendi uygulanması ile fazla ceza tayini sebebiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.

5. Bozma üzerine Burhaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.10.2021 tarihli ve 2021/19 Esas, 2021/346 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında basit cinsel saldırı suçundan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin birinci fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca 3 yıl 7 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

6. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 08.09.2022 tarihli ve 1-2021/149903 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Vekilinin Temyiz İsteği
Katılanın vücudunda bıçakla oluşan yaralanmaların cinsel saldırıya direnmesi neticesinde meydana gelmesinden ötürü eylemin silahla işlendiğinin kabul olunması gerektiğine ilişkindir.

B. Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İsteği
Katılanın alınan ilk ifadesinde cinsel saldırı eyleminden bahsetmediğine, 11.06.2011 tarihli adli muayene raporunda cinsel saldırıya işaret eder herhangi bir bulguya yer verilmediğine, buna karşın katılanın soyut mahiyetteki beyanına itibar ederek mahkumiyet hükmü kurulmasının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Suça sürüklenen çocuğun, katılanın kızının arkadaşları vasıtasıyla katılan ile tanışarak görüşmeye başladığı ve adı geçenden hoşlanması sebebiyle ara ara katılanın ikamet ve iş yerine ziyaret maksadı ile uğradığı, suç tarihi olan 10.06.2011 günü saat 22:30 sıralarında katılanın erkek arkadaşı olan tanık … ile ikametinde bulunduğu sırada anılan mahalleye gelen ve alkollü vaziyette olan suça sürüklenen çocuğun, tanığın yarı çıplak vaziyette salondaki koltukta uyumakta olduğunu görmesi üzerine duyduğu kıskançlık hissi ile katılanın arkasından sarılıp kucaklayarak katılanın kızının odasına götürerek bir eli ile katılanın boğazını sıkıp diğer eli ile de katılanın ön cinsel bölgesini sıktığı ve katılanın sol yanak ve dudak kısımlarını ısırarak yere yatırması ile katılanın bağırması üzerine suça sürüklenen çocuğun üzerinde taşıdığı bıçak ile katılanı hayati tehlikeye sebebiyet verecek şekilde yaralayıp devamında ikametten ayrıldığı olayla ilgili yapılan yargılama neticesinde sanığın eylemi sabit görülmekle mahkumiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmakla, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Burhaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.10.2021 tarihli ve 2021/19 Esas, 2021/346 Karar sayılı kararında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.03.2023 tarihinde karar verildi.