YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12458
KARAR NO : 2023/3034
KARAR TARİHİ : 11.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Beykoz 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.09.2014 tarihli ve 2014/363 Esas, 2014/405 Kararı ile sanık …’ın, katılan mağdure Hicran’a yönelik eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasına uyan cebir ve tehditle organ sokulması suretiyle çocuğa yönelik cinsel saldırı suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin kanıtların takdir ve değerlendirilmesi görevi üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğundan 5271 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi ile 5 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince davaya bakma görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi’ne ait olduğu belirtilerek mahkemenin görevsizliğine karar vermiştir.
2. İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.07.2015 tarihli ve 2014/545 Esas, 2015/185 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Kanunu’nun, 104 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.07.2015 tarihli ve 2014/545 Esas, 2015/185 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesi’nin 10.02.2021 tarihli ve 2019/4029 Esas, 2021/1072 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı eyleminin suç tarihi itibarıyla lehe olup 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddesinin (d) bendinde yer alan “Kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.06.2021 tarihli ve 2021/208 Esas, 2021/264 Kararı ile sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Kanun’un, 104 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
5. İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.06.2021 tarihli ve 2021/208 Esas, 2021/264 Karar sayılı kararının katılan mağdure vekili tarafından basit yargılama usulüne itirazı üzerine İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.05.2022 tarihli ve 2021/566 Esas, 2022/230 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Kanun’un, 104 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Sanığın, mağdure ve ailesine unutamayacağı zarar verdiğinden cezanın daha ağır olması gerektiğine yönelik olduğu görülmüştür.
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Sanık müdafii temyiz dilekçesinin, sanık ile mağdure arasındaki ilişki rızaen olduğundan suçun unsurları oluşmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik olduğu görülmüştür.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın, mağdurenin öz dayısı olduğu, … ilinde yaşayan mağdurenin tedavi amaçlı sanığın yaşadığı İstanbul’a gitmesiyle aralarında gönül ilişkisi başladığı ve mağdureyle sanığın rıza dahilinde sanıkla birden çok ve farklı zamanlarda cinsel ilişkiye girdiği şeklinde olay kabul edilmiştir.
IV. GEREKÇE
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından sanık müdafii ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.05.2022 tarihli ve 2021/566 Esas, 2022/230 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili ile sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekili ile sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.05.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.