YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12365
KARAR NO : 2023/2312
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.12.2013 tarihli ve 2013/318 Esas, 2013/602 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
cinsel saldırı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 inci maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 26.10.2020 tarihli ve 2016/3724 Esas, 2020/4353 Karar sayılı kararı ile sair temyiz itirazlarının reddi ile mağdurenin suç tarihi itibarıyla on beş – on sekiz yaş aralığında bulunması nedeniyle eylemin 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 102 nci maddesinin birinci fıkrası ile uygulama yapılması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Bozma ilamı üzerine Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.04.2022 tarihli ve 2020/1216 Esas, 2022/212 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ceza miktarı açısından kazanılmış hakkı saklı tutularak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İsteği
Cezayı temyiz etmek istediğine ve gereğinin yapılması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın suç tarihinde Kocaeli ili İzmit ilçesi yürüyüş yolunda alkollü olarak yürüdüğü sırada, dosyasının diğer şikayetçisi olan …’in arkasına gelerek eliyle kalçasını ellediği akabinde aynı güzergah üzerinde yürüyen mağdure …’nın arkasına gelerek kalçasını ellediği, mağdure …’nın kendisine ne yapıyorsun diye tepki göstermesi üzerine “Sana parmak atıyorum” dediği, sanığın mağdureye karşı sarkıntılık düzeyinde kalan cinsel istismar suçunu işlediğinin yapılan yargılama, sanığın tevilli ikrarı, mağdure, şikayetçi, tanık beyanı ve tüm dosya kapsamına göre sabit olduğu kanaatine varılmış, sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş, mahkemenin 2013/318 Esas, 2013/602 Karar sayılı ilamına sadece sanık tarafından temyiz yoluna gidildiği görülmekle mahkemenin 2013/318 Esas, 2013/602 Karar sayılı ilamı ile verilen nihai hapis cezası kazanılmış hak olarak kabul edilerek, sanığın neticeten 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.04.2022 tarihli ve 2020/1216 Esas, 2022/212 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.04.2023 tarihinde karar verildi.