Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/12331 E. 2023/2882 K. 08.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12331
KARAR NO : 2023/2882
KARAR TARİHİ : 08.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Beraat

Mağdure … vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan ön incelemede; suç tarihinde on iki yaşında olan mağdure …’in, yirmi üç yaş içerisinde bulunduğu 29.06.2021 tarihli duruşmada sanıktan şikâyetçi olmadığını beyan ettiği, bu itibarla 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 237 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatının bulunmadığı anlaşılmakla, yaş küçüklüğü nedeniyle mağdureye atanan vekilin aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşılmıştır.

Katılan mağdureler … … ve … vekillerinin temyiz istemleri yönünden; sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2013 tarihli ve 2011/6 Esas, 2013/992 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı mağdureler … … ve …’ya karşı çocuğun cinsel istismarı ve mağdureler … … ve …’e yönelik cinsel taciz suçlarını işlediğinin sabit olmadığı gerekçesi ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin (e) bendi uyarınca beraatine dair hükümler kurulmuştur.

2. Anılan karara karşı katılan mağdure vekilleri ile katılan … vekilinin temyiz yoluna başvurması üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 23.05.2019 tarihli ve 2015/8844 Esas, 2019/9986 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 103 üncü maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ve 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.

3. Bozma kararı üzerine devam olunan yargılama neticesinde bozma kararına uyulması ile Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.10.2019 tarihli ve 2019/324 Esas, 2019/441 Karar sayılı karar ile görevsizlik kararı verilmiştir.

4. Bergama Ağır Ceza Mahkemesinin 14.06.2022 tarihli ve 2019/217 Esas, 2022/144 Karar sayılı kararı ile sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarını işlediğinin sabit olmadığı gerekçesi ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin (e) bendi uyarınca beraatine dair hükümler kurulmuştur.

5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 18.09.2022 tarihli ve 9-2022/109730 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure … ve Mağdure … Vekilinin Temyiz İsteği
Mağdurelerin istikrarlı ve samimi mahiyetteki anlatımları ve dosya kapsamı itibariyle sanık hakkında mahkumiyet kararı yerine beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.

B. Katılan Mağdure … … Vekilinin Temyiz İsteği
Olayın intikal ediliş zamanı, sanık hakkındaki iddialar, katılan mağdurenin delillerle desteklenen samimi mahiyetteki tutarlı beyanları, husumet yokluğu, katılan mağdurenin yaşı itibariyle olayı kurgulayamacak durumda olması gözetilerek mahkumiyet kararı yerine beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
2010 yılı yaz dönemi içinde sanığın, aynı mevkide ikamet etmesinden ötürü tanışıklığının bulunduğu katılan mağdureler … … ve …’yı para verme bahanesi ile ikametine çağırarak adı geçenlerin cinsel organ ve bacak kısımlarına kıyafet üzerinden okşama şeklinde dokunduğu ve 05.11.2010 günü katılan mağdure … …’nin, arkadaşı olan Petek ile bakkala gittikleri sırada sanık ile karşılaşmaları sonrasında sanığın pantolonunu dizlerine kadar indirip katılan mağdure … …’ye göstererek “Gel sana beş lira vereyim evlenelim” şeklinde sözler sarf ettiği, yine sanığın 2010 yılı yaz dönemi içinde katıldığı bir düğün merasimi sırasında aynı mevkide ikamet etmesinden ötürü tanışıklığının bulunduğu mağdure … ile karşılaşarak adı geçene hitaben “Bir gece ver başka istemem” şeklinde sözler sarf ettiği, devam eden günlerde de arkadaşları ile birlikte sanığın ikametinin önünden geçmekte olan mağdureyi gören sanığın evinin avlusu içinde iken pantolonunu dizlerine kadar indirerek cinsel organını gösterdiği ve eliyle işaret yaparak çağırıp “Gel gel, karı yok” şeklinde sözler sarf ettiği, anılan olaydan sonraki gün de mağdure …’in arkadaşları ile birlikte sanığın ikametinin yakınındaki boş arazide oynadığı sırada mağdureyi gören sanığın ikametinin balkonuna çıkarak eline aldığı parayı sallayarak cinsel organını mağdure …’e göstererek tacizde bulunduğu iddiasıyla düzenlenen iddianamenin kabulü ile Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde sanığın eylemleri sabit görülmediğinden beraatine dair hükümler kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
A. Mağdure … Vekilinin Temyiz İsteğinin İncelenmesinde
1. Suç tarihinde on iki yaşında olan mağdure …’in, yirmi üç yaş içerisinde bulunduğu 29.06.2021 tarihli duruşmada sanıktan şikâyetçi olmadığını beyan ettiği, bu itibarla 5271 sayılı Kanun’un 237 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kamu davasında katılan sıfatının bulunmadığı anlaşılmakla, yaş dolayısı ile mağdureye atanan vekilin aynı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

2. Ret gerekçesine göre Tebliğname’de onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

B. Katılan Mağdureler Vekillerinin Temyiz İsteklerinin İncelenmesinde
Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı anlaşıldığından, kurulan hükümlerde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
A. Mağdure … Vekilinin Temyiz İsteklerii Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle mağdure … vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Katılan Mağdureler Vekillerinin Temyiz İstekleri Yönünden
Gerekçe (B) bölümünde açıklanan nedenle Bergama Ağır Ceza Mahkemesinin 14.06.2022 tarihli ve 2019/217 Esas, 2022/144 Karar sayılı kararında katılan mağdureler vekillerinin temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdureler … ve … … vekillerinin temyiz isteklerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.05.2023 tarihinde karar verildi.

Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.