YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12016
KARAR NO : 2023/742
KARAR TARİHİ : 20.02.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM :Beraat
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.10.2015 tarihli ve 2015/124 Esas, 2015/203 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci cümlesi ve 53 üncü maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.10.2015 tarihli ve 2015/124 Esas, 2015/203 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 01.03.2022 tarihli ve 2021/13373 Esas, 2022/1749 Karar sayılı kararı ile mağdurenin beyanları arasında çelişki bulunması ve alınan doktor raporunun beyanları doğrulamaması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2022 tarihli ve 2022/190 Esas, 2022/265 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan mağdure vekilinini temyiz isteği, mağdurenin alınan raporunda mevcut bulguların fiili livata eylemini desteklediğinin bildirilmesine rağmen sanık hakkında beraat kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğu, mağdurun olay nedeni ile ruh sağlığının bozulduğu, sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkeme, mağdurenin beyanları arasında çelişki bulunduğu, alınan doktor raporunun beyanlarını desteklemediği, dosyada mağdurenin beyanından başka mahkumiyete yeterli delil bulunmadığı gerekçesi ile sanığın beraatine karar vermiştir.
IV. GEREKÇE
Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2022 tarihli ve 2022/190 Esas, 2022/265 Karar sayılı kararında kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2022 tarihli ve 2022/190 Esas, 2022/265 Karar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.02.2023 tarihinde karar verildi.