Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/11807 E. 2023/1779 K. 28.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11807
KARAR NO : 2023/1779
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Cinsel taciz, özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.11.2014 tarihli ve 2014/272 Esas, 2014/548 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz ve özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 nci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası, aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunlukları uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 15.09.2021 tarihli ve 2021/2917 Esas, 2021/7654 sayılı kararı ile basit yargılama usulü yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi tensiple basit yargılama usulünün uygulanmasından vazgeçerek, 24.02.2022 tarihli ve 2021/756 Esas, 2022/154 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Kanun’un 105 nci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin birinci, ikinci ve dördüncü maddeleri uyarınca 4.500,00 TL adli para cezası; özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma suçundan aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü maddeleri uyarınca 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 29.08.2022 tarihli ve 9-2022/106563 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanığın üzerine atılı suçların kanuni unsurları oluşmadığı halde hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulmasına yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mağdurenin arkadaşı olan tanık …. ile okuldan çıktıktan sonra yanlarına beyaz renkli spor bir arabanın yaklaştığı, araçta iki kişinin olduğu ve araç sürücüsü olan sanığın yaklaşarak ” Arkadaş olalım ” dediği, katılan ve tanık ….’nin de ” Sizinle arkadaş olmak istemiyoruz ” dedikleri, sanığın tanık ….’ye hitaben “Ben sana demiyorum, yanındaki kız ile arkadaş olmak istiyorum, gel bir çay içelim ” dediği, mağdure teklifi ret edince oradan uzaklaştığı, bu olaydan yaklaşık üç ay sonra katılanın arkadaşları tanıklar “…. …”, “…. …”, …. ….” ile öğlen yemeğinden okula geri döndükleri sırada yine aynı araç ile sanığın yanlarına gelerek durduğu, araç sürücüsü olan sanığın tekrar laf attığı, mağdurenin oradan uzaklaştıktan sonra araç sürücüsünün diğer kızlara polis rozetini göstererek polis olduğunu ve katılanı işaret ederek ” Giden kızla arkadaş olmak istiyorum ” dediği ve tanıkların bu durumu mağdureye söyledikleri iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılamasında; olayın sübut şekli, taraf ve dinlenen tanık beyanları, katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanığın atılı suçları işlediği kanaatine varılarak sanık hakkında ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
…. Cinsel Taciz Suçu Açısından
Mağdure ve tanıkların aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın mağdureye yönelik “Arkadaş olalım, çay içelim” şeklinde söylediği iddia ve kabul edilen eylemin, cinsel içerikli olmaması nedeniyle atılı suçun kanuni unsurları oluşmadığından bahisle beratine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

B. Özel İşaret ve Kıyafetleri Usulsüz Kullanma Suçu Açısından
Sanığın, kendisinin polis olduğunu söyleyerek tanıklara gösterdiği iddia ve kabul edilen demir polis rozetinin (Armasının) 2933 sayılı Kanun’da düzenlenen madalya ve nişanlardan olmadığı nazara alınarak 5237 sayılı Kanun’un 264 üncü maddesinde düzenlenen ve maddi unsurları “Bir rütbe veya kamu görevinin veya mesleğin, resmi elbisesini yetkisi olmaksızın alenen ve başkalarını yanıltacak şekilde giyen veya hakkı olmayan nişan veya madalyaları takan kimseye…” şeklinde düzenlenen özel işaret ve kıyafetleri usulsüz kullanma suçunun oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın beraati yerine yazılı ve yeterli olmayan gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

…. Tebliğnamedeki Görüş Açısından
Bozma nedenlerine dayalı olarak Tebliğname’de onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Alaşehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.02.2022 tarihli ve 2021/756 Esas, 2022/154 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.

Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.