Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/11718 E. 2023/1231 K. 07.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11718
KARAR NO : 2023/1231
KARAR TARİHİ : 07.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Düzce Cumhuriyet Başsavcılığının 19.08.2015 tarihli ve 2013/7272 Soruşturma numaralı iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi, ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi ile 43 ve 53 üncü maddeleri maddeleri gereğince cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.

2. Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.05.2016 tarihli ve 2015/227 Esas, 2016/132 Karar sayılı kararı ile sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

3. Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.05.2016 tarihli ve 2015/227 Esas, 2016/132 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 28.01.2021 tarihli ve 2020/10223 Esas, 201/719 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulü açısından sanık hakkındaki hükmün yeniden değerlendirilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.09.2021 tarihli ve 2021/145 Esas, 2021/289 Karar sayılı kararı ile sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Kanun’un104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü maddesinin ikinci cümlesi, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejmine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

5. Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.09.2021 tarihli ve 2021/145 Esas, 2021/289 Karar sayılı kararına sanık müdafiinin itirazı üzerine Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.12.2021 tarihli, 2021/744 D. iş sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 252 nci maddesinin ikinci fıkrasına göre işlemlerin mahkemesince yapılması gerektiğinden bahisle gereğinin takdir ve ifası için dosyanın incelenmeksizin Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

6. Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2022 tarihli ve 2022/15 Esas, 2022/412 Karar sayılı kararı ile sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejmine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

7. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılğınca tanzim olunan 23.08.2022 tarihli, 9-2022/113402 sayılı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği
Suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, sanığın samimi beyanda bulunduğuna, iradesinin fesada uğratıldığına, şüpheden sanığın yararlandırılması gerektiğine, kararın usul ve kanuna aykırı olduğuna ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın katılan mağdurenin öz dayısı olduğu, katılan mağdurenin on beş yaşında iken öz amcasının oğlu olan …’ın kendisine tecavüz ettiği iddiasından sonra babası tarafından, Kemerkasım köyünde ikamet eden dayısı sanığın yanına kalması için gönderildiği, katılan mağdurenin dayısı olan sanığın yanında kaldığı süre boyunca özellikle evde kimse olmadığı zamanlarda sanığın esrar maddesini sigara olarak kendisine içirdiğini ve iradesi zayıfladıktan sonra kendisiyle 2011 ve 2013 yılları arasında birden çok kez ilişkiye girdiğini beyan ettiği, her ne kadar sanık davanın sonraki aşamalarında cinsel ilişkiyi kabul etmese de soruşturma evresinde kollukta müdafii huzurunda vermiş olduğu savunmalarından da anlaşılacağı üzere katılan mağdure ile cebir, tehdit ve hile olmaksızın birden çok kez normal yoldan cinsel ilişkiye girdiği kabul edilerek mahkemesince karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Her ne kadar sanık soruşturma aşamasında iradesinin fesada uğratıldığını iddia etmiş ise de kollukta müdafii eşliğinde alınan savunmasında katılan mağdure ile rızası ile ilişkiye girdiğini kabul etmesi, katılan mağdure beyanı, tanık anlatımları ve tüm dosya içeriğine göre sanık ile katılan mağdurenin cebir, tehdit ve hile olmaksızın cinsel ilişkiye girdikleri ve bu hususta şüphe bulunmadığı tüm dosya kapsamından anlaşıldığından mahkeme hükmünde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, 5271 sayılı Kanun’un 252 nci maddesinin üçüncü fıkrasına göre yapılan uygulamanın da kanuna uygun olduğu anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

3. Anılan gerekçeyle Tebliğname’de bozma isteyen görüşe iştirak edilmemeşitr.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.06.2022 tarihli ve 2022/15 Esas, 2022/412 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.03.2023 tarihinde karar verildi.