YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11517
KARAR NO : 2023/1451
KARAR TARİHİ : 16.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin içeriğine göre sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği kabul edilerek inceleme yapılmıştır.

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Saray Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2011 tarihli ve 2010/346 Esas, 2011/139 Karar sayılı kararı ile sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 116 ncı maddesinin dördüncü fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Saray Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2011 tarihli ve 2010/346 Esas, 2011/139 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 20.02.2014 tarihli ve 2012/3621 Esas, 2014/2104 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.

3. Saray (Tekirdağ) Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.03.2015 tarihli ve 2014/54 Esas, 2015/133 Karar sayılı kararı ile sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116 ncı maddesinin dördüncü fıkrası, 32 nci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Saray (Tekirdağ) Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.03.2015 tarihli ve 2014/54 Esas, 2015/133 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 04.02.2020 tarihli ve 2018/5378 Esas, 2020/772 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.

5. Saray Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.02.2021 tarihli ve 2020/196 Esas, 2021/201 Karar sayılı kararı ile sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı Kanun’un 116 ncı maddesinin dördüncü fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

6. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 04.08.2022 tarihli ve 2-2022/88980 sayılı bozma görüşlü Tebliğname ile Dairemize tevdi edilmiştir.

II. GEREKÇE
Sanığın işlediği konut dokunulmazlığı suçunun 5237 sayılı Kanun’un 116 ıncı maddesinin dördüncü fıkrasında düzenlenip, öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi, 67 nci maddesinin dördüncü fıkrasında belirtilen 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve 29.09.2010 olan suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği belirlenmiştir.

III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Saray ( Tekirdağ ) Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.02.2021 tarihli ve 2020/196 Esas, 2021/201 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.03.2023 tarihinde karar verildi.