YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11254
KARAR NO : 2023/1711
KARAR TARİHİ : 27.03.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 25.02.2014 tarihli ve 2013/651 Esas, 2014/126 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci ve 123 üncü maddelerinin birinci fıkraları uyarınca üçer ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verildiği,
2. Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin anılan kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 12.04.2021 tarihli ve 2016/11650 Esas, 2021/2907 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulü yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekçesiyle bozulduğu,
3. Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.11.2021 tarihli ve 2021/411 Esas, 2021/817 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulü uygulanarak sanık hakkında cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkumiyet kararlarına sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine aynı mahkeme tarafından basit yargılama usulü uygulanmaksızın 11.05.2022 tarihli ve 2021/905 Esas, 2022/434 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 105 inci ve 123 üncü maddelerinin birinci fıkraları uyarınca üçer ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği, görülmüştür.
4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 18.07.2022 tarihli kısmî onama, kısmî bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İsteği
Olayla alakası olmadığına, beraatine karar verilmesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, acil serviste görevli acil tıp teknisyeni olan katılanın adına kayıtlı olan kullandığı 5*** nolu hattının 27.06.2012 tarihinde 05.04 sıralarında özel numaradan sesi erkek olan bir şahıs tarafından arandığı, katılan telefonu açtığında “…Tanıyamadın mı, ne yapıyorsun, yatıyosun galiba, yatıyorsan geleyim de birlikte yatalım…” şeklinde sözler söylediği, katılanın görüşmeyi sonlandırarak telefonu kapattığı için yarım saat sonra tekrar açtığında özel numaranın iki kez daha aradığını gördüğü, kendisini arayan ve rahatsız eden sanıktan şikayetçi olduğu, Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı (TİB) ile yapılan yazışma sonucunda 05*** nolu hattın bilinmeyen numara adı altında arayanın …. adına kayıtlı hat olduğunun anlaşıldığı, ….’nın suça konu hattı kendisinin çıkardığını ancak kayın biraderi olan sanık tarafından kullanıldığını belirttiği, sanığın da ….’nın beyanını doğruladığı, sanığın suç tarihinde katılanı birinci aramasında “…Tanıyamadın mı, ne yapıyorsun, yatıyosun galiba, yatıyorsan geleyim de birlikte yatalım…” şeklinde cinsel amaçlı sözler sarf ederek taciz ettiği, sonradan iki kez daha arayarak huzur ve sükununu bozduğunun tüm dosya kapsamından anlaşıldığı belirtilmiştir.
Sanığın kahvelerde ve kulüplerde çalıştığı, birçok kez geçici olarak telefonunu kullanmak için arkadaşlarına verdiği şeklindeki soyut savunmasına, sanığa iftira atması için bir neden bulunmayan katılanın iddiası ve iddiayı doğrulayan aramaları gösteren TİB kayıtları karşısında itibar edilmemiştir.
IV. GEREKÇE
A. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.11.2009 tarihli ve 2007/176 Esas, 2009/382 Karar sayılı kararında 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir kabul edildiği anlaşılmış ise de tekerrüre esas alınan hükmün 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun yürürlükte olduğu dönemde (01.02.1994) verildiğinin belirlenmesi nedeniyle sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüş, açıklanan nedenle Tebliğname’deki görüşe iştirak edilmemiştir.
B. Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma Suçu Yönünden
Sanığın, katılanı telefon ile arayarak cinsel içerikli konuşmasından sonra yarım saat içinde telefonun kapalı olduğu sırada iki kez daha araması şeklindeki eylemlerinin bütünüyle cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan da ayrıca mahkûmiyet kararı verilmesi hukuka aykırı görülmüş, Tebliğname’deki bozma görüşüne açıklanan değişik gerekçe ile iştirak edilmiştir.
V. KARAR
A. Cinsel Taciz Suçu Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesinin birinci fıkrasının yollamasıyla 1412 sayılı Kanun’un 322 nci maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrası A-4 ve B-4 bentlerinde yer alan “… ve ayrıca bu kararda TCK’nun 58. Maddesi gereğin mükerrirlere ilişkin infaz sisteminin uygulanmasına karar verildiği,”, “… ikinci kez ..” kısımlarının çıkartılması suretiyle hükmün Tebliğname’ye kısmen aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B. Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma Suçu Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Denizli 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.05.2022 tarihli ve 2021/905 Esas, 2022/434 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye farklı gerekçe ile uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.03. 2023 tarihinde karar verildi.