YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9831
KARAR NO : 2023/4958
KARAR TARİHİ : 07.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/226 E., 2015/342 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, temyiz isteğinin vekalet ücretiyle sınırlı olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.11.2015 tarihli ve 2015/226 Esas, 2015/342 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) ve (e) bentleri uyarınca ayrı ayrı beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; beraat eden sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, mağdurelerin eğitim gördüğü okulda hademe olarak görev yapan sanığın mağdureleri yanağından veya gözünden öpme, başlarını okşayarak aferin gibi sözler söyleme şeklindeki eylemlerini cinsel amaçla yani suç işleme kastı ile gerçekleştirdiği sabit olmadığından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) ve (e) bentleri gereğince ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasındaki gerekçeye göre 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendine göre karar verilmesi gerekirken ikinci fıkrasının (c) ve (e) bentleri birlikte uygulanarak çelişki yaratılması ve 28.12.2013 günlü Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13 üncü maddesinin beşinci fıkrasında yer alan “beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında kendisini vekaletnameli müdafii ile temsil ettirip, beraatine karar verilen sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.11.2015 tarihli ve 2015/226 Esas, 2015/342 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün birinci fıkrasının “… Sanığın üzerine atılı her üç mağdura yönelik cinsel istismar suçundan dolayı da; 5271 sayılı CMK’nın 223/2-c-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatine” ibaresinin çıkartılarak yerine “… Sanığın üzerine atılı her üç mağdura yönelik cinsel istismar suçundan dolayı da; 5271 sayılı Kanun’un 223/2-c maddesi gereğince ayrı ayrı beraatine” ibaresi yazılmak suretiyle ve hüküm fıkrasına “Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 2015 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesince belirlenen 3.000 TL maktu vekalet ücretinin Hazineden alınarak kendisini vekaletnameli müdafii ile temsil ettiren sanığa ödenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.09.2023 tarihinde karar verildi.