Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/9774 E. 2023/5145 K. 13.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9774
KARAR NO : 2023/5145
KARAR TARİHİ : 13.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/32 E., 2015/422 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.11.2015 tarihli, 2015/32 Esas, 2015/422 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık ve savunma tanıklarının beyanlarının birbiri ile çelişkili olduğuna, mağdurenin soruşturma aşamasında sanığın evine ilişkin verdiği tarif ile sanığın ikamet ettiği eve ilişkin keşif zaptındaki tarifin birbiri ile uyumlu olduğuna, her ne kadar Mahkemenin delil olarak mağdurenin arkadaşı …’ın sanığın evine tek başına gittiğine ilişkin beyanları delil olarak gösterilmiş ise de, olayın bir kere gerçekleşmediği ve …’ın sanığın kendisine yönelik başka eylemlerinde evde yalnız olarak da bulunmuş olabileceği durumlarının Mahkeme tarafından göz önüne alınmadığına, açıklanan nedenlerle sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ve hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.

B. Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Sanığın, mağdure ve arkadaşını eve davet ettiği, burada mağdurenin arkadaşının uyuyakalması üzerine mağdureyi kucağına oturttuğu ve mağdurenin bacaklarını okşadığı, bir süre sonra mağdurenin arkadaşının uyanması üzerine sanığın mağdureyi evden gönderdiği anlaşılmakla sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın mağdure ve arkadaşı …’ı şeker verme bahanesiyle evine çağırarak mağdureyi kucağına oturtup, mağdurenin bacaklarını okşadığı iddia olunmuş ise de; mağdurenin savcılıktaki beyanı ile mahkemede duruşmada sosyolog bilirkişi eşliğinde alınan ifadesi arasında çelişki olduğu, sanığın mağdurenin arkadaşı …’a karşı gerçekleştirdiği iddia olunan eylemle ilgili yargılandığı dava dosyasının incelenmesinde; …’ın gerek soruşturma aşamasında gerekse yargılama aşamasındaki beyanlarında sanığın evine tek başına gittiğine dair beyanlarının bulunduğu, aksine mağdure … ile birlikte sanığın evine gittiklerine dair hiçbir beyanının bulunmadığı, bu itibarla mağdure … ile diğer dosyadaki mağdure …’ın beyanları arasında da büyük çelişkilerin olduğu, tüm dosya kapsamı dikkate alındığında sanığın diğer dosyadaki mağdureye karşı iddia olunan eylemi nedeniyle tutuklanmasından bir süre sonra tahliye olduğunu gören diğer dosyanın mağduresi …’ın ailesi ile aynı mahallede oturan ve arkadaşlıkları bulunan mağdure …’ın ailesinin bu kez de sanığın kendi kızlarına karşı cinsel istismarda bulunduğu yönünde şikâyette bulundukları kanaatine varıldığı, bu itibarla mağdure …’ın soyut ve çelişki beyanları dışında sanığın üzerine atılı cinsel istismar suçunu işlediğine dair şüpheden uzak mahkûmiyetine yeter delil elde edilemediğinden delil yetersizliğinden beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Dosya kapsamından sanığa isnat edilen çocuğun cinsel istismarı suçunun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığının anlaşılması karşısında beraat kararına hükmedilirken 5271 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesinin ikinci fıkrası ve aynı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı olarak uygulama maddesinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.

2. Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin eleştiri nedeni dışında usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla katılan mağdure vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.11.2015 tarihli, 2015/32 Esas, 2015/422 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

13.09.2023 tarihinde karar verildi.