YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9431
KARAR NO : 2023/5306
KARAR TARİHİ : 18.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/171 E., 2015/238 K.
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bakırköy 16. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.09.2015 tarihli ve 2015/171 Esas, 2015/238 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteminin; Yerel Mahkemece verilen kararın mevcut delil durumu ve hayatın olağan akışına göre usul ve yasaya aykırı bulunduğu gerekçesiyle bozmaya yönelik olduğu görülmüştür.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkeme, “…Her ne kadar sanık ile katılanın bir tablo yapımı hususunda görüştükleri kendi beyanlarına göre uyuşmazlık konusu değil ise de, katılanın beyanlarında otel odasında bir tablo bulunduğunu ve tabloyu teslim etmek için sanığın otel odasına çıktığını beyan etmesine rağmen, olay sonrasında bahsi geçen tablonun varlığının tespit olunamaması, tablo teslimi için veya tuvalet ihtiyacı için bir erkek şahsın, bayan bir kişinin otel odasına yalnız çıkmasının ve bu durumun bayan şahıs tarafından kabul edilmesinin hayatın olağan akış kurallarına aykırı olması, otel odasında bu şekilde bayan ve erkek şahsın birlikteliğinin toplum da taşıdığı anlamın, sanığın olayın oluşuna ilişkin savunmasını doğrulaması, mağdure de zorla cinsel saldırıya ilişkin bulgu bulunmaması, mağdurenin dudağında tespit edilen ekimozun, mağdur beyanından ziyade sanığın anlatımındaki olayın gelişimini doğrulaması, başkaca cinsel saldırıya ilişkin bulgu ve emare elde edilememesi, olayın meydana geldiği iddia olunan otel odasında mağdurenin yardım istemesine fırsat verilmeden cinsel saldırı fiilinin gerçekleştirilmesinin zorluğu, mağdurenin olayın oluşuna ilişkin anlatımda “sanığın oda içerisinde kendisini ters çevirerek, sırtına sert bir şey dayayarak zorla cinsel organını kendi cinsel organına sokup çıkarttığını” belirtmesine rağmen, bu anlatımla çelişecek şekilde sanığın menisinin mağdurenin göğüs kısmında bulunması nedeni ile, mağdurenin anlatımlarının mevcut bulgular ile çelişkili olduğunun anlaşılmış olması karşısında, cinsel saldırı suçlarında her ne kadar mağdurun beyanı önemli ise de, mağdurun soyut beyanlarından başka, sanığın katılana yönelik zorla cinsel ilişkide bulunduğuna dair kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden…” şeklindeki gerekçesiyle sanığın atılı suçtan beraatine karar vermiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bakırköy 16. Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.09.2015 tarihli ve 2015/171 Esas, 2015/238 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.09.2023 tarihinde karar verildi.