YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/9234
KARAR NO : 2023/4845
KARAR TARİHİ : 06.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/107 E., 2015/222 K.
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî bozma
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip annesi olan …’nin, kovuşturma evresinde 19.11.2014 günlü duruşma ifadesinde şikâyetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından mağdure vekilinin temyiz isteğinin reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yönünden; sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 28.02.2014 tarihli ve 2014/13199 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci, üçüncü ve altıncı fıkraları, 43 üncü maddesi gereğince cezalandırılması ve hakkında aynı Kanun’un 53 üncü maddesi gereğince hak yoksunluklarına karar verilmesi istemli kamu davası açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.07.2015 tarihli ve 2014/107 Esas, 2015/222 Karar sayılı ilâmı ile sanığın üzerine atılı suçtan mahkûmiyeti için somut, inandırıcı deliller elde edilemediğinden sabit olmayan suçtan beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdure vekili tarafından temyiz sebebi içermeyen süre tutum dilekçesi verilmiştir.
B. Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Cumhuriyet savcısı; mağdurenin sanığa iftira atmasını gerektirir sanık ile arasında eskiye dayalı bir husumetin bulunmadığını, aşamalardaki tutarlı görülen anlatımları ve dosya kapsamında bulunan raporlar dikkate alındığında sanığın mağdureye karşı eylemini gerçekleştirdiğinin sabit olduğunu ve diğer temyiz sebeplerini beyan ederek temyiz isteminde bulunmuştur.
III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince; “…Dosyada bulunan Kartal Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 04.02.2014 tarih 2014/3252 sayılı rapor içeriği göz önüne alındığında, mağdurenin vajinasında eski veya yeni her hangi bir yırtık olmadığı ve halen BAKİRE OLDUĞUNUN belirtildiği, yine aynı raporda muayene edilen mağdurede FİİLİ LİVATANIN MADDİ DELİLLERİNİN MEVCUT OLMADIĞI, bu rapor olaydan hemen sonra yani şikayetten hemen sonra alınan rapor olup, sanığın savunmasını doğrulayan bulguları tespit ettiği, mağdurenin çelişkili beyanlarının bu rapor tarafından doğrulanmadığı,
Bu nedenle mahkememizce mağdurenin çelişkili beyanlarına itibar edilmemiş, olaydan hemen sonra alınan rapora itibar edilmiş,
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluda mağdurede AKIL HASTALIĞI veya ZEKA GERİLİĞİ OLMADIĞI, olay tarihinde mağdurun 12 yaşını bitirmemiş olduğu, bu nedenle olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılayabilecek ve olaya ruhsal yönden mukavemet edebilecek durumda olmadığı, ancak beyanlarına itibar edilmesine tıbbi bir engel olmadığını tespit etmiştir.
Mahkememizce yapılan yargılama, savunma, raporlar ve dosya içeriği göz önüne alındığında sanığın üzerine atılı nitelikli cinsel istismar suçundan beraat kararı verilmiş aşağıdaki hüküm kurulmuştur.” gerekçeleriyle sanık hakkında beraat kararı vermiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip annesi olan …’nin, kovuşturma evresinde 19.11.2014 günlü duruşma ifadesinde şikâyetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından mağdure vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
B. Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi Yönünden
Sanık hakkında kurulan hükümde, delillerin ve olguların açıklandığı ve ilişkilendirildiği ve buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış, bu kapsamda İlk Derece Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.07.2015 tarihli ve 2014/107 Esas, 2015/222 Karar sayılı kararına yönelik katılan mağdure vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle, İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.07.2015 tarihli ve 2014/107 Esas, 2015/222 Karar sayılı kararında Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.09.2023 tarihinde karar verildi.