Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/8968 E. 2023/4463 K. 21.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8968
KARAR NO : 2023/4463
KARAR TARİHİ : 21.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/916 E., 2015/604 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret, tehdit, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî onama, kısmî düzeltilerek onama

Katılan sanık …’nin, katılan sanık …’a yönelik kasten yaralama suçu yönünden; bu suçtan doğrudan verilen 2.000,00 TL adli para cezasının miktar itibarıyla 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanun’un (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca kesin olması nedeniyle katılan sanık … müdafiinin bu hükme ilişkin temyizinin reddine dair 24.06.2015 tarihli ek kararın ayrıca temyiz edilmediği belirlenmiştir.

Katılan sanık …’ın hakaret ve tehdit suçlarından beraati ile katılan sanık …”nin katılan …’ya karşı cinsel taciz suçundan beraatine dair kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Osmaniye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.06.2015 tarihli ve 2014/916 Esas, 2015/604 Karar sayılı kararı ile;
a) Katılan sanık …’ın katılan sanık …’ye yönelik hakaret ve tehdit suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
b) Katılan sanık …’nin katılan sanık …’ya cinsel taciz suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
c) Katılan sanık …’nin katılan sanık …’a yönelik kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları gereğince 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 15 eşit taksitle ödenmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Sanık … ile Katılan … Vekilinin Temyiz İsteği
Cinsel taciz eyleminden verilen beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılan …’nın yalan söylemesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğuna, tanık beyanlarının gerçek dışı olduğuna, katılan sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından beraat kararı verilmesine rağmen vekalet ücretine hükmedilmemesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

B. Katılan Sanık … Müdafiinin Temyiz İsteği
Katılan sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat kararlarının usul ve yasaya aykırı olduğuna, Mahkemece … ve …’ın ifadelerine göre hukuka aykırı olarak hüküm kurduğuna, … ve eşinin iddialarının soyut olduğuna, beraat kararı verilen cinsel taciz suçu yönünden vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Katılan …’nın annesinin inşaatına katılan sanık …’nin inşaat yaptığı, katılan sanık … söz konusu inşaatı anlaşmaya aykırı bir şekilde teslim ettiğini iddia ederek katılan sanık … hakkında şikayette bulunduğu, 06.11.2014 tarihinde saat 13.30 sıralarında katılan sanık …’nin yanında dava dışı sanıklar …ve … olduğu halde söz konusu binaya asansör kontrolü için gittiği, katılan sanık … ile karşılaştıkları, katılan sanık …’nin katılan sanık …’a hitaben “Neden bizi şikayet ettin” diye sorduğu, aralarında tartışma çıktığı, bunun üzerine katılan sanık …’nin katılan sanık …’a yumruk attığı, sanık … ve …in katılan sanık …’ı kolundan tuttukları, katılan sanık …’nin de katılan sanık …’ın boynundan tutarak duvara vurduğu, alınan doktor raporuna göre, katılan sanık …’ın basit tıbbi müdahale ile giderilecek şekilde yaralandığının belirtildiği, katılan sanık …’ın …’ye hitaben “Ananı avradını sinkaf ederim, o…. çocuğu” diye hakaret ettiği, bu sırada katılan …’nın olay günü annesinin ikametinin yanında bulunan komşuda iken katılan sanık … ile yanında iki kişi gördüğü, ardından eşinin bağırtı sesini duyduğu, koşarak dışarı çıktığı, …’nin eşi …’a yumrukla vurduğunu gördüğü, ani bir hareketle ayrıldıkları, ardından …’nin “Karını bana gönder akşam bekliyorum” dediği, sonra kendisine yönelerek “Akşam bekliyorum seni, gel yanıma” dediği ve daha sonra olay yerinden ayrıldıkları iddia edilen olaylarda, katılan sanık … ile katılan sanık …’ın suçlamaları kabul etmediği, olaylarla ilgili olarak tanıkların dinlendiği ve hukuki süreç başlığında belirtildiği şekilde hükümler verildiği dosya kapsamından anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Katılan Sanık …’nin Katılan Sanık …’a Yönelik Kasten Yaralama Suçu Yönünden
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2 nci madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 2.000 TL adli para cezasının miktar itibarıyla 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığı, bu nedenle yerel mahkemece verilen 24.06.2015 tarihli Ek Karar ile temyiz isteğinin reddedildiği ve ek kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından bu hususta dosyanın incelenmeksizin iadesine karar vermek gerekmiştir.

B. Katılan Sanık …’nin Katılan …’ya Yönelik Cinsel Taciz ile Katılan Sanık …’ın …’ye Yönelik Hakaret ve Tehdit Suçları Yönünden
1. Katılan sanık … ve katılan sanık …’ın savunmaları, tanık anlatımları, raporlar ve tüm dosya kapsamına göre Mahkemece katılan sanık …’nin katılan …’ya yönelik cinsel taciz suçu ile katılan sanık …’ın …’ye yönelik hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerinde hukuka aykırılık görülmemiştir.

2. Mevcut davada beraat ve mahkumiyet hükümleri mevcut olması ve sunulan avukatlık hizmetinin bölünememesi nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

3. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan sanık … ve … vekili ile katılan sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
A. Katılan Sanık …’nin Katılan Sanık …’a Yönelik Kasten Yaralama Suçu Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle katılan sanık … hakkında verilen para cezası kesin olup bu husustaki temyiz istemi ek karar ile reddedildiğinden dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,

B. Katılan Sanık …’nin Katılan …’ya Yönelik Cinsel Taciz ile Katılan Sanık …’ın …’ye Yönelik Hakaret ve Tehdit Suçları Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Osmaniye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.06.2015 tarihli ve 2014/916 Esas, 2015/604 Karar sayılı kararında katılan sanık … ve … vekili ile katılan sanık … müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan … ve … vekili ile katılan sanık … müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,21.06.2023 tarihinde karar verildi.