YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8869
KARAR NO : 2023/5956
KARAR TARİHİ : 04.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/35 E., 2015/213 K.
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının 08.01.2015 tarihli iddianamesiyle sanık hakkında çocuğun cinsel
istismarı suçundan kamu davası açılmıştır.

2. Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.05.2015 tarihli ve 2015/35 Esas, 2015/213 Karar sayılı kararı ile, sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (d) bendi, 43 üncü maddesi ve 62 nci maddesi uyarınca 4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Kararın bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İftira atması ve namusunu ortaya koyarak yalan beyanda bulunması için hiçbir nedeni belirlenemeyen mağdurenin tahkikat aşamalarında değişmeyen ve tanık …’ün beyanları ile de desteklenmesi nedeni ile samimi görülen beyanları savunma, tanık beyanı, nüfüs kayıtları, doktor raporları ve dosyadaki diğer deliller kül olarak değerlendirilerek, sanığın Samsun ili … mahallesinde bulunan … Eğitim Danışmanlık adlı etüd merkezinin kurucusu ve Matematik öğretmeni olduğu, Samsun … Anadolu Lisesi 2. sınıf öğrencisi olan mağdurenin 2014 yılı Kasım ayında Etüt merkezine özel ders almak için kayıt yaptırdığı ve sanığın etüd merkezinde mağdureye özel matematik dersi vermeye başladığı, 27.12.2014 günü mağdurenin ders almak için etüd merkezine gititiği ve saat 10.00 sıralarında sanığın mağdureye matematik dersi vermek için etüd merkezinde bulunan bir sınıfa girdikleri, bir süre sonra sanığın mağdurenin dudağından öpüp onu kucağına aldığı ve paltolonun üzerinden bacağına ellediği, ders çıkışı mağdurenin olayı ailesine anlattığı ve durumun yetkili mercilere intikal ettirildiği ve olayın bu şekilde oluştuğu vicdani kanaatine varılmıştır.

IV. GEREKÇE
Hüküm gerekçesinde sanığın, mağdurenin vücuduna dokunma ve dudağından öpme şeklindeki mahkumiyete esas alınan eylemini 27.12.2014 tarihinde gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen, hüküm fıkrasında eylemin teselsül ettiğinden bahisle 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin uygulanması suretiyle hüküm ile gerekçe arasında çelişkiye sebebiyet verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.05.2015 tarihli ve 2015/35 Esas, 2015/213 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye farklı gerekçeyle uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.10.2023 tarihinde karar verildi.