YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8834
KARAR NO : 2023/6185
KARAR TARİHİ : 10.10.2023
MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2013/293 E., 2015/149 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziosmanpaşa Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2011 tarihli 2011/17947 Esas sayılı iddianamesi ile suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Gaziosmanpaşa Çocuk Mahkemesinin 22.10.2013 tarihli 2011/1609 Esas 2013/1066 Karar sayılı kararı ile eylemin 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen çocuğun nitelikli istismarı suçunu oluşturabileceği, yargılama görevinin çocuk ağır ceza mahkemesine ait olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.
3. İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 28.04.2015 tarihli ve 2013/293 Esas, 2015/149 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
Katılan mağdurenin aşamalardaki beyanlarına göre suça sürüklenen çocuğun nitelikli cinsel istismar suçunu işlediğinin kabulü gerekirken beraat kararı verilmesinin kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, katılan mağdurenin Gebze’den, arkadaşı olan suça sürüklenen çocuğun yaşadığı İstanbul’da ailesinin yaşadığı evde herhangi bir zorlama olmaksızın beş gün kaldığı, hatta bu süre zarfında Ramazan Bayramı olduğu, eve birçok misafirin gelip gittiği, katılan mağdurenin suça sürüklenen çocuğun kendisiyle zorla cinsel ilişkiye girdiğini iddia ettiği, suça sürüklenen çocuğun dayısının katılan mağdureye evden gitmesi gerektiğini söylemesi üzerine mağdurenin evden ayrıldığı olayda, bu dönemin aynı zamanda Ramazan Bayramına denk geldiği ve eve gelen misafirler olduğu, mağdurenin yardım istemediği, hatta bu misafirlerden tanık olarak dinlenen …. ve ….’ın mağdurenin zorla tutulduğu izlenimi edinmediklerine dair beyanları, mağdurenin aşamalardaki ilk kez cinsel ilişkiye girdikleri yer ve kaç kez ilişkiye girdikleri konusunda çelişkili ifadeleri, mağdurenin iç beden muayenesine dair alınan raporlar ve bu raporların alınma zamanı, suça sürüklenen çocuğun istikrarlı savunmaları, suça sürüklenen çocuğun annesi tanığın anlatımları dikkate alındığında suça sürüklenen çocuğun müsnet suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden beraatine karar verildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olduğu anlaşılmakla hükümde hukuka aykırılık bulunmamış, bu nedenle o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçede açıklanan nedenlerle İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.04.2015 tarihli ve 2013/293 Esas, 2015/149 Karar sayılı kararında o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz
sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.10.2023 tarihinde karar verildi.