YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8406
KARAR NO : 2023/5013
KARAR TARİHİ : 11.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/292 E., 2015/178 K.
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 06.11.2014 tarihli ve 2014/35400 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan cezalandırılması talep olunmuştur.

2. İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.05.2015 tarihli ve 2014/292 Esas, 2015/178 Karar sayılı kararı ile; değişen suç vasfı ile sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
Mağdure ile sanığın değişen beyanları ile evlenmek için yalan beyanda bulunduklarına dair iddianın hayatın normal akışına uygun düşmesi ve mağdurenin bakire olduğunu bildirir rapor karşısında oluşan şüphenin sanık lehine yorumlanması ile beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ve mağdure arasında duygusal mahiyette bir ilişki bulunduğu, evlenme niyetinde olan tarafların ailelerinin de rızasını alabilmek maksadıyla yapılan plan dahilinde 20.09.2012 buluşarak cinsel ilişki yaşadıkları, mağdure hakkında ailesinin kayıp ihbarında bulunması ve yapılan araştırma neticesinde adı geçenin bulunması ile alınan ifadelerde cinsel ilişki yaşandığının beyan olunmasına karşın sonraki tarihli ifadelerinde aksi yönde beyanda bulunmaları ve tüm dosya içeriğinin Mahkemesince değerlendirilmesi neticesinde mağdurenin soruşturma aşamasında vermiş olduğu ifade dikkate alınarak karşılıklı rıza ile cinsel ilişkiye girdiklerinin kabulü halinde suç tarihinin mağdurenin beyanına göre 20.09.2012 olarak kabulünün gerektiği ve hastane doğumlu olan mağdurenin anılan tarihte on beş yaşını ikmal edip ve sanıktan şikayetçi olmadığı gözetilerek eyleme uyan reşit olmayan cinsel ilişki suçundan şikayet yokluğu sebebiyle davanın düşmesine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış olup, bu kapsamda hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.05.2015 tarihli ve 2014/292 Esas, 2015/178 Karar sayılı kararında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.09.2023 tarihinde karar verildi.