YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8296
KARAR NO : 2023/1202
KARAR TARİHİ : 07.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/282 Esas, 2015/258 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel saldırı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 102 nci maddesinin birinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (c) bendi ve 62 nci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 14.02.2019 tarihli ve 14-2015/238291 sayılı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebebi
Eksik inceleme ile hüküm kurulduğu, lehe olan hükümlerin uygulanmadığı, sanığın suçu işlediğine dair kesin, inandırıcı ve şüpheden uzak delil bulunmadığı, tanık beyanları ve olayın vuku bulduğu yer dikkate alındığında suçun işlenmesinin imkansız olduğu, sanığın oğlu ile şikayetçinin boşanma aşamasında olmasından dolayı husumetin etkisiyle gerçek dışı iddiaların dile getirildiği, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın şikayetçinin kayınpederi olduğu, 22.03.2014 günü sanığın, oğluna sıcak su getirmek için banyodan çıkan şikayetçinin kalçasını ellemek suretiyle üzerine atılı cinsel saldırı suçunu işlediği mahkemece kabul edilmiştir.

2. Deliller; sanığa ait nüfus ve adli sicil kaydı, sanık ve şikayetçi arasında geçen telefon görüşme kayıtları, Adli Tıp Kurumu 6 İhtisas Dairesinin 30.03.2015 tarihli raporu, sanık savunması, tanık anlatımları ve şikayetçi beyanlarından ibarettir.

IV. GEREKÇE
1. Tüm dosya kapsamına göre sanığın olay günü reşit şikayetçinin kalçasına kıyafeti üzerinden dokunma şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeye temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2.Onama sebebine uygun olarak Tebliğname’de bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/282 Esas, 2015/258 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.03.2023 tarihinde karar verildi.