Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/8285 E. 2023/5018 K. 11.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8285
KARAR NO : 2023/5018
KARAR TARİHİ : 11.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/237 E., 2015/77 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli, 2014/237 Esas ve 2015/77 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Mağdurenin aynı evde yaşamaları nedeniyle sanığın menisini kendi iç çamaşırlarına sürmesinin mümkün olduğu, aile içi uyuşmazlıklar nedeniyle taraflar arasında husumet bulunduğu ve intikalin uzun süre sonra gerçekleştiği dikkate alınarak kararın bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın abisi ile mağdurenin annesinin gayriresmi evli oldukları, bu sebeple sanık ve mağdurenin yaklaşık iki yıldır aynı evde yaşadıkları, sanığın olay tarihlerinde birden fazla kez on beş yaşından küçük olan mağdureyi nitelikli şekilde istismar ettiği iddiasıyla cezalandırılması için kamu davası açıldığı, sanığın atılı suçlamaları reddettiği, mağdurenin annesine anlatımı ile intikalin gerçekleştiği, mahkemece yapılan yargılama neticesinde mağdurenin ayrıntılı beyanları, sanığın menisinin mağdurenin iç çamaşırında tespit edildiğine ve mağdurenin anatomik bakire olduğuna dair raporlar dikkate alınarak sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet kararı verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. … Evliya … Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 21.11.2013 tarihli raporunda mağdurenin kemik yaşının on beş ile uyumlu olduğunun bildirilmesi karşısında; mahkemece suçun oluşumuna ve niteliğine etkisi bakımından mağdurenin yaşı üzerinde durulup, resmî kurumda doğup doğmadığı araştırılıp, doğmadığının anlaşılması halinde dosya içerisinde mevcut mağdureye ait grafiler ile yaş tespitine esas olacak kemik grafilerinin çektirilmesinin ardından içinde radyoloji uzmanının da bulunduğu sağlık kurulundan rapor alınıp, gerektiğinde Adlî Tıp Kurumundan da görüş alınarak mağdurenin suç tarihindeki gerçek yaşının bilimsel olarak saptanmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

2. Anayasa Mahkemesinin,10.06.2015 gün ve 29382 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 27.05.2015 gün ve 2014/36 Esas ve 2015/51 sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 230 uncu maddesinin beşinci ve altıncı fıkralarının Anayasa’ya aykırı olduğu gerekçesi ile iptallerine karar verilmiş olması ve bu nedenle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerektiğinden hükümde bu yönüyle de hukuka aykırılık bulunmuştur.

3. Mahkemenin kabulüne göre; 19.11.2013 ve öncesi olması gereken suç tarihinin karar başlığında 19.11.2013 olarak gösterilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.05.2015 tarihli, 2014/237 Esas ve 2015/77 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden; hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.09.2023 tarihinde karar verildi.