Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/8274 E. 2023/5291 K. 18.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8274
KARAR NO : 2023/5291
KARAR TARİHİ : 18.09.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/213 E., 2015/135 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.05.2015 tarihli ve 2014/213 Esas, 2015/135 Karar sayılı kararı ile; sanığın atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılanın Temyiz İsteği
Sanık ile arasında herhangi bir sorun olmamasına karşın oğlu katılan mağdura karşı yapılanlardan haberdar olması ile ilişkisini sonlandırdığına, sanığın atılı suçu işlediğinin dosyada mevcut delillerle sabit olduğu, buna karşın beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.

B. Katılan Vekilinin Temyiz İsteği
Sanık ile katılan … arasında husumet bulunmaması, katılan mağdurun anlatımları ve adli raporlar ile sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmasına karşın beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.

C. Katılan Mağdur Vekilinin Temyiz İsteği
Hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Aralarında duygusal mahiyette ilişki bulunan sanık ile katılanın 2014 yılının Şubat ve Haziran ayları içerisinde birlikte yaşadıkları, anılan dönemde bir başkası ile evli olup boşanma sürecinde olan katılanın anılan evliliğinden olan oğlu katılan mağdurun da adı geçenlerle birlikte yaşadığı, anılan dönem içinde sanığın, katılan mağdur ile yalnız kaldığı vakitlerde adı geçenin göğüs, popo ve baş kısımlarını okşamak ve cinsel içerikli söylemlerde bulunarak çocuğun cinsel istismarı ve çocuğa karşı cinsel taciz suçundan cezalandırılması talepli iddianamenin kabulü ile Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde eylemlerin bir bütün halde çocuğun cinsel istismarı suçu kapsamında kaldığı değerlendirilerek sanığın aşamalarda değişmeyen öz itibariyle istikrarlı ve aksi kanıtlanamayan savunması, katılan mağdurun anlatımlarının makul ve hayatın olağan işleyişine uygun düşecek seviyede olmaması, katılanın “Sanık ilk baştan çocuğumun evinde kalmasına rıza gösterdi ancak sonrasında çocuğumu göndermemi benden istedi, bu yüzden aramızda tartışmalar oluyordu” şeklindeki beyanı itibariyle taraflar arasındaki husumet hali ve tüm dosya kapsamı nazara alınarak sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesi ile beraat kararı verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış olup, bu kapsamda hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.05.2015 tarihli ve 2014/213 Esas, 2015/135 Karar sayılı kararında katılan mağdur vekili ile katılan ve vekilinin temyiz sebepleri ile dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdur vekili ile katılan ve vekilinin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.09.2023 tarihinde karar verildi.