YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8253
KARAR NO : 2023/6667
KARAR TARİHİ : 24.10.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/163 E., 2015/54 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.04.2015 tarihli ve 2014/163 Esas, 2015/54 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası ile dördüncü fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci
fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan aynı yasanın 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi, ve beşinci fıkrası ile 31 inci maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İsteği
Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü katılan mağdure …’nin ikametinden ekmek almak için çıkarak bakkala yürüdüğü sırada yolda karşılaştığı suça sürüklenen çocuk …’in, mağdureye “gel” diyerek yanına çağırdığı ve elinden tuttuğu, elinden tutarak götürmeye çalıştığı, katılan mağdurenin suça sürüklenen çocuk ile gitmek istememesi üzerine suça sürüklenen çocuk’nin “gelmezsen seni döverim” diyerek katılan mağdureyi tehdit ettiği, akabinde katılan mağdureyi çekiştirerek suç konusu inşaat halindeki boş evin merdivenleri altındaki boşluğa götürdüğ ve yere yatmasını istediği, mağdurenin yere yatmak istememesi üzerine suça sürüklenen çocuğun, mağdure …’yi zorla sırt üstü yatırdığı, sonra beyanı uyarınca ters çevirdiği ve kıyafetleri üzerinden poposuna ellediği ve eşofmanını çıkarmadan elini eşofmanından “poposuna soktuğu” daha sonra poposunun üzerine oturduğu, akabinde mağdurenin üzerinden kalkan suça sürüklenen çocuk … …’in mağdureye “önce ben gideceğim …, sen sonra git, seni buraya getirdiğimi kimseye söyleme, söylersen seni gebertirim.” ifadelerini kullanarak olay yerinden ayrıldığı, katılan mağdurenin iftira atmasını gerektirecek derecede bir husumet bulunmadığı, yaşı küçük katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları, katılan mağdure beyanlarını samimi bulduğuna yönelik uzman bilirkişi görüşü ve katılan mağdurenin suç atmasına neden olacak veya ifadelerine itibar etmeye engel teşkil edecek ruhsal bir bozukluğunun bulunmadığına dair Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı’nın 02.03.2015 tarih ve 2015/149 sayılı raporu karşısında suça sürüklenen çocuğun suçtan kurtulmaya yönelik bu savunmasına itibar edilmemiş ve suça sürüklenen çocuğun cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Çocuğun Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
1. Suça sürüklenen çocuğun yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ile ikinci fıkrasının birinci cümlesi gereği 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 16.04.2015 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 7 yıl 6 aylık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
B. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Suç tarihinde on iki – on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Kanun’un 31 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediğinin tespiti için alınan 07.05.2014 tarihli raporda kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden herhangi bir değerlendirme yapılmadığı, söz konusu eksiklik giderildikten sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
C. Tebliğname Yönünden
Gerekçenin (A ve B) bölümünde açıklanan nedenlerle Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
A. Çocuğun Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.04.2015 tarihli ve 2014/163 Esas, 2015/54 Karar sayılı kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
B. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.04.2015 tarihli ve 2014/163 Esas, 2015/54 Karar sayılı kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.10.2023 tarihinde karar verildi.