YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8005
KARAR NO : 2023/3542
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/222 E., 2015/202 K.
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.07.2015 tarihli ve 2014/222 Esas, 2015/202 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz İsteği
Özetle; dosya kapsamına göre sanığın eyleminin sübut bulduğuna, Mahkemece delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek kurulan hükmün usul ve kanuna aykırı olduğuna, kararın bozulması istemine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesinin kabulü
”Yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamından; Sanığın *** Otelde masör olarak çalıştığı, katılanın da masaj yaptırmak üzere otele gittiği, sanık tarafından masaj sırasında katılanın göğüslerine dokunduğu ve katılanın cinsel organına parmağını soktuğu iddia edilmiş ise de kamera kayıtları, tanık anlatımları karşısında sanığın atılı suçu işlediğine dair kuşku sınırlarını aşan, mahkumiyetine yeterli, kesin delil elde edilemediği ve tanık Tina ***’un aranılıp bulunamaması ve olaya dair bizzati görgüsünün olmaması nedeniyle dinlenmesinden vazgeçildiği, katılanın soyut iddiasından başka delil bulunamadığı anlaşıldığından sanığın atılı suçtan beraatine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.”
şeklindedir

IV. GEREKÇE
Savunma, tanık beyanı ve tüm dosya kapsamı karşısında Mahkemenin kabulünde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.07.2015 tarihli ve 2014/222 Esas, 2015/202 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.05.2023 tarihinde karar verildi.