YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7980
KARAR NO : 2023/4843
KARAR TARİHİ : 06.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/159 E., 2015/102 ….
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 06.05.2014 tarihli ve 2014/19742 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi, üçüncü ve altıncı fıkraları gereğince cezalandırılmasına ve aynı Kanun’un 53 üncü maddesi gereğince hakkında hak yoksunluklarına karar verilmesi istemli kamu davası açılmıştır.
2. Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 06.09.2009 tarih ve 2009/7330 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (…) bendi delaletiyle aynı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları gereğince cezalandırılması ve hakkında hak yoksunluklarına karar verilmesi istemli kamu davası açılmıştır.
3. Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.07.2015 tarihli ve 2014/159 Esas, 2015/102 Karar sayılı kararı ile sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 23.01.2019 tarihli ve 14-2015/307340 sayılı Tebliğnamesi ile bozma görüşlü olarak Dairemize gönderilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafii; vasıflandırma konusunda hata yapıldığını,mağdureye sanık tarafından yöneltilmiş tehdit, hile veya iradeyi etkileyen bir başka nedenin mevcut olmadığını,sanığın suçu işlediğine ilişkin mağdurenin soyut beyanları dışında dosyada mahkumiyete yetecek ölçüde kesin ve inandırıcı delil bulunmadığını ve diğer temyiz sebeplerini beyan ederek temyiz isteminde bulunmuştur.
III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince; “…Sanığın, katılan …*** …*** evli olduğu ve üvey kızı olan katılan mağdure …*** …*** ile birlikte aynı evde yaşadıkları, olay tarihi olan 24.03.2014 tarihinde sanığın, 16.09.1997 doğumlu olup suç tarihi itibariyle onsekiz yaşından küçük olan mağdure …*** …***’nun odasında uyuduğu sırada, odasına girip mağdurun bacağından başlayıp yorganın üstünden cinsel organını okşadığı, daha sonra bacağını okşadığı, mağdurenin önce annesi zannıyla ‘Anne yapma’ dediği, ancak sanığın nefesini hissederek, üzerindeki kazağın rengini dahi seçebilecek kadar net görmesi üzerine yanıldığını hemen anladığı, mağdurenin ‘Anne yapma’ demesi üzerine sanığın odadan çıktığı, olayın kısa bir süre içinde gerçekleştiği, sanığın mutfağa geçtiğini anlayan mağdurenin annesinin odasına giderek sadece ‘anne odama girdi’ diyebildiği, olayın etkisiyle sinir krizi geçiren mağdur çocuk …***’in hastaneye kaldırıldığı, mağdurenin olayı doktora da anlatması üzerine emniyet güçlerinin hastaneye geldikleri, sanığın aşamalardaki savunmaları, mağdur çocuk ve katılan …*** …***’ın aşamalardaki beyanları, Uygulama Merkezi Gazi Hastanesinin 18/03/2015 tarihli Tıbbi Kurul Raporu, Hacettepe Ünivertsitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalının 19.11.2014 tarihli ve 958 sayılı Sağlık Kurulu Raporu ile tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık B*** …***’ın üzerine atılı subut bulan üvey kızı olan mağdur çocuk …*** …***’ya karşı sarkıntılık düzeyinde Çocuğun Cinsel İstismarı eyleminden dolayı 6545 sayılı Kanun.ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 103/1, 2. cümle ve 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 103/3-c maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmiş olup aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur…” gerekçeleriyle sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteği reddedilmiştir.
2. Mahkemece sanığın kısa bir süre içerisinde mağdurenin bacağından başlayıp yorganın üstünden cinsel organını ve bacağını okşaması şeklinde kabul edilen eyleminin sarkıntılık boyutunu aşmadığı anlaşıldığından Tebliğnamede bu hususta bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.07.2015 tarihli ve 2014/159 Esas, 2015/102 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.09.2023 tarihinde karar verildi.