YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7959
KARAR NO : 2023/5765
KARAR TARİHİ : 02.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/31 E., 2015/220 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 15.03.2013 tarihli iddianamesi ile sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

2. İstanbul Anadolu 13. Asliye Ceza Mahkemesi görevsizlik kararı vererek dosyayı İstanbul Anadolu Ağır Ceza Mahkemesine göndermiştir.

3. İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.07.2015 tarihli ve 2015/31 Esas, 2015/220 Karar sayılı kararıyla sanığın atılı çocuğun cinsel istismarı suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Kararın usul ve kanuna aykırı olduğuna, toplanan deliller doğrultusunda sanığın cezalandırılması yerine beraatine dair karar verildiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemenin kabulü;
Dosya kapsamında en kritik delinin mağdurenin annesi tanık … olduğu ve tanıklığında mağdurenin olay akabinde olayı kendisine anlatmamış olması, mağdurenin aşamalarda şikâyetçi olmaması, mağdure hakkında tanzim edilen adlî rapor, sanığın aşamalarda istikrarlı ve inandırıcı savunmaları, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin ve mahkûmiyetine yeterli kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden, “Şüphe hali sanık lehine” yorumlanarak sanığın 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümde hukuka aykırılık bulunmamış, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.07.2015 tarihli ve 2015/31 Esas, 2015/220 Karar sayılı kararında o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.10.2023 tarihinde karar verildi.