Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/7954 E. 2023/6074 K. 09.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7954
KARAR NO : 2023/6074
KARAR TARİHİ : 09.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/902 E., 2015/393 K.
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Uşak 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2015 tarihli ve 2014/902 Esas, 2015/393 Karar sayılı kararı ile sanığın; katılan …’e yönelik cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü ve 62 nci maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 20.01.2019 tarihli ve 14-2015/252974 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; özetle, eylemlerinin şaka amaçlı olması, cinsel amaç içermemesi ve tanık olarak belirtilen …’ın dinlenmemesi nedeniyle hükmün bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkeme, “…Sanığın usta başı olarak çalıştığı işyerinde staj yapan katılan …’in kalçasına çalıştığı dönemde sık eliyle dokunarak cinsel davranışlarla katılanın vücut dokunulmazlığını ihlal ettiği, bu şekilde sanığın üzerine atılı cinsel saldırı suçunu işlediği, katılan beyanı, müşteki beyanı, sanığın tevilli ikrarı ile sabit olduğundan sanığın TCK nun 7/2 maddesi dikkate alınarak 6545 sayılı kanun değişikliğinden önceki TCK’nun 102/1 maddesi gereğince suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman, sanığın kastı ve amacı gözönünde bulundurularak …” şeklindeki gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir.

IV. GEREKÇE
1.Yargılama sırasında toplanan deliller, olayın oluş şekli, sanık savunmaları, katılan beyanları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın katılana yönelik kalçasına eliyle vurarak, içine de hiçbir şey giymemiş demek şeklindeki eyleminin; ani, kısa süreli ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’nun 6545 sayılı kanun ile değişik 102 nci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel saldırı suçundan hüküm kurulması nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.

2. Bozma sebebine uygun olarak Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Uşak 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2015 tarihli ve 2014/902 Esas, 2015/393 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

09.10.2023 tarihinde karar verildi.