YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7545
KARAR NO : 2023/5187
KARAR TARİHİ : 14.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/111 E., 2015/79 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.03.2015 tarihli ve 2014/111 Esas, 2015/79 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Tüm dosya kapsamı ve delil durumuna göre sübutun gerçekleştiğinden bahisle sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemesince; “Mağdure … …’in annesi şikayetçi … 01/04/2014 tarihinde Cumhuriyet Savcılığına 05/07/1996 doğumlu olan kızına akrabası olan …’nın dört yıl önce yani 2009 yılında organ sokmak suretiyle cinsel istismarda bulunduğunu belirterek şikayetçi olmuştur. Mağdurenin alınan 03/04/2014 tarihli beden raporuna göre hymenin anüler esnek ince kenarlı olup serbest kenarlarında nebde dokusu izlenmediği bu haliyle ereksiyon halinde penis yada benzer cesamete cismen duhule müsait olduğu, anal mukoza ve sfingter dokusunun doğal bulunduğu belirtilmiştir. Mağdure ilk cinsel ilişkinin …’nın evinde olduğunu ve bu evin iki odasının bulunduğunu, bir odasının da yengesi Dindar ile kendisinin yattığını diğer odasında … ile sanığın yattığını, gece odaya gelen sanık …’in kendisini diğer odaya götürdüğünü ve organ sokmak suretiyle cinsel istismarda bulunduğunu anlatsa da evde iki oda olduğu dikkate alındığında insanların bulunmadığı başka bir odanın kalmadığı ve yine evde o an itibariyle birden çok kişinin olduğu ve seslerin duyulabileceği, kaldıki …’in o gece orada kalmadığını söylediği bu anlatımların da ev sahipleri tarafından doğrulandığı, ayrıca sanığın mağdurenin evine sık sık geldiğini ve cinsel istismarda bulunduğunu belirtse de mağdurenin birden çok kardeşinin olduğu, eve bu kadar sık gelen sanığı fark etmelerinin mümkün olduğu, kaldıki olaydan dört yıl sonra, şikayette bulunulduğu ve yukarıda belirtilen ATK raporu da dikkate alındığında sanığın mağdureye cinsel istismarda bulunduğu yönündeki suçlamaların şüpheli bulunduğu, kesin deliller ile ispat edilemediği değerlendirilmiş ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığı anlaşıldığından beraatine karar verilmiştir.” şeklindeki gerekçe ile hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
1. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, sanık hakkında kurulan beraat hükmünde herhangi bir hukuka aykırılık görülmemiş; katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmiştir.
2. Hüküm başlığında 2008 olan suç tarihinin 1999 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.03.2015 tarihli ve 2014/111 Esas, 2015/79 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.09.2023 tarihinde karar verildi.