YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7145
KARAR NO : 2023/2284
KARAR TARİHİ : 12.04.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2015 tarihli ve 2014/1171 Esas, 2015/414 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci
maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İstemi
Hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü sabah saat 07.20 sıralarında katılanın sokaktan geçtiği sırada sanığın katılanın arkasından gelerek önce ağzını kapatmaya çalıştığı, akabinde de belinden tutmaya çabaladığı, katılanın bu sırada bağırdığı ve sanığı itmeye çalıştığı, bu esnada sol kol dirseği üzerine yere düşerek yaralandığı ve sanığın olay yerinden kaçarak uzaklaştığı, katılanın kollukta sanığı teşhis ettiği, sanık üzerine atılı suçlamayı kabul etmemiş ise de sanığın talebi üzerine katılan ile sanığın duruşma esnasında da yüzleştirildikleri ve katılanın sanığı açık, somut, tereddüde yer bırakmayacak ve net bir biçimde teşhis ettiği görülmüş, nitekim sanık beyanları incelendiğinde de sanığın söz konusu olay yerinin sürekli eve gitmek için kullandığı yol güzergahı üzerinde olduğunu ancak olay saatinde orada olmadığını beyan ettiği anlaşılmış olup, katılanın daha önceden tanımadığı ve bilmediği sanığa iftira atmasını gerektirecek herhangi bir durum olmadığı da Mahkemece görülmüş olmakla, sanık savunmasına itibar edilmeyerek atılı suçu işlediği kanaatine varılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiş, sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2015 tarihli ve 2014/1171 Esas, 2015/414 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.04.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.