YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7010
KARAR NO : 2023/461
KARAR TARİHİ : 06.02.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI :

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Malkara Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/549 Esas sayılı iddianamesiyle, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi ve (a) bendi ile 53 üncü maddesinden dolayı cezalandırılması talep edilmiştir.

2. Malkara Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2015 gün ve 2014/815 Esas, 2015/369 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz Sebepleri
Katılan mağdure vekili tarafından özetle; sanığın delil yetersizliğinden beraat kararının yerinde olmadığı belirtilerek hükmün sanık aleyhine bozulmasına karar verilmesi talep edilmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk derece mahkemesince, sanık …’in köy içerisinde katılan mağdure …’ın yanına gelerek, kalçasına ve göğsüne dokunduğu gerekçesi ile çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediği iddiası ile 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair katılan …’ın soyut iddiaları dışında her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı ve somut bir delil bulunmadığından, atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince sanığın beraatine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, mahkemenin kararında hukuka aykırılık görülmemiş olduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Malkara Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2015 gün ve 2014/815 Esas, 2015/369 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA

Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.02.2023 tarihinde karar verildi.