YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6671
KARAR NO : 2023/5884
KARAR TARİHİ : 03.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/98 E., 2015/184 K.
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
EBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İnegöl 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.04.2015 tarihli, 2014/98 Esas, 2015/184 Karar sayılı kararı ile sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddenin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına dair karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Esas hakkında savunma dilekçesinde sunduğu beyanları tekrarla kararı temyiz ettiğine, kararın sanığın beraati yönünde bozulması talebine ilişkindir.

B. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Sanık hakkında takdir edilen cezanın az olması nedeniyle kararın bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemece, katılan mağdurenin aynı zamanda sanığın da kızı olan arkadaşı tanık ….’yi sanığın evinin yanındaki inşaatta beklediği sırada sanığın yanına gelerek kalçasını okşadığı ve tepki vermesi üzerine sanığın bu hususu kimseye söylememesi yönünde uyardığı maddi vakıa olarak kabul edilmiştir.

2. Her ne kadar sanığın kızı tanık ….’nin anlatımı katılan mağdurenin beyanlarını doğrulamasa da sanığın kızı olması ve atılı suçun içeriği değerlendirildiğinde tarafsız olamayacağının değerlendirildiği zira; aile olarak iyi görüştükleri anlaşılan katılan mağdure ile sanığın aile ilişkileri gözönüne alındığında katılan mağdure tarafından sanığın üzerine açıklanan şekilde suç isnadında bulunmayı gerektirir aralarında bir ihtilaf halinin bulunmaması gözetilerek … bir kızın bu şekilde ifadesiyle kendisini zor durumda bırakmasının hayatın olağınına aykırı olduğu, sanığın katılan mağdure beyanlarından hareketle mağdura yönelik eylemini, mağdurenin yaşı, sanığın konumu ve açıklanan eylem şekli itibariyle mefruz cebir ve tehdit altında işlediğinin kabulünün gerekeceği ve bu haliyle eylemin 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde düzenlemesini bulan çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturacağının kabul edildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Mağdurenin arkadaşının babası olan sanığın mağdurun kalçasını okşamak şeklindeki eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fırkasının ikinci cümlesinde düzenlenen sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturup, öngörülen cezanın alt ve üst sınırları nazara alındığında kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak vicdanî kanıya ulaşıldığı, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, kurulan mahkumiyet hükmünde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İnegöl 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.04.2015 tarihli, 2014/98 Esas, 2015/184 Karar sayılı kararında sanık müdafii ile katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.10.2023 tarihinde karar verildi.