YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6639
KARAR NO : 2023/4074
KARAR TARİHİ : 08.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/307 E., 2015/21 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.03.2015 tarihli, 2014/307 Esas, 2015/21 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
2. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 16.10.2018 tarihli ve 14-2015/191924 sayılı bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Sanığın eylemini zorla gerçekleştirdiğine, ayrıntılı ve gerekli araştırma yapılmaksızın kurulan beraat hükmünün usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanıkla mağdurenin aynı lisede öğrenci olup üç yıldan bu yana arkadaş oldukları, olay günü sanığın ikametinde sanık ile mağdurenin buluştukları, evde sanığın babasının da bulunduğu ve başka bir odada uyuduğu, sanık ile mağdurenin başka bir odaya geçerek organ sokma boyutuna varmayacak şekilde kıyafetlerini çıkartarak sürtünme yoluyla cinsel birliktelik yaşadıktan sonra sanığın boşalması sonucu mağdurenin hamile kaldığı olayda;
2. Ankara Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü tarafından yapılan inceleme sonucunda mağdureden alınan kan örneği ile sanıktan alınan kan örneği üzerinde kan örneklerinden elde edilen genotiplerin anne-baba-çocuk ilişkisi bakımından uyumlu olduğunun tespit edildiği, mağdurenin nüfus kaydına göre on altı yaşında olduğu, sanık ve mağdure arasında meydana gelen olayın cinsel birleşme boyutuna varmadığı, hem sanığın hem de mağdurenin beyanları ile ayrıca Adli Tıp Kurumu raporu ile sabit olduğu, cinsel birleşme boyutuna varmayan ilişkiye mağdurenin rızası olduğunu, olay sırasında evde bir kısım aile bireyleri mevcut olup mağdureye karşı herhangi bir zorlama olması durumunda olay anında evde bulunan bireyler tarafından bu olayın farkedilmemesi/duyulmamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, mağdurenin altı haftalık hamile olduğunu anlaması üzerine sanıktan şikayetçi olması cinsel birleşme boyutuna varmayan ilişkinin mağdurenin rızası hilafına gerçekleşmediğini göstermekte olduğu, sanığın eyleminin mağdurenin rızası ile gerçekleşen ve tam bir cinsel birliktelik şeklinde olmayan nitelikte değerlendirilmiş, bu eylemin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu oluşturmadığı, ayrıca tam bir cinsel birlikteliğin gerçekleşmemesi nedeniyle reşit olmayanla rıza ile cinsel ilişki suçu kapsamında da değerlendirilemeyeceği kanaati ile sanık hakkında beraat hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
1. Olayın intikal şekli ve süresi, katılan mağdurenin aşamalardaki beyanları, doktor raporları, sanık savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamış ve katılan mağdure vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

2. Onama sebebine uygun olarak Tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak olunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.03.2015 tarihli, 2014/307 Esas, 2015/21 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.06.2023 tarihinde karar verildi.