Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2021/6598 E. 2023/1341 K. 13.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6598
KARAR NO : 2023/1341
KARAR TARİHİ : 13.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
İstanbul Anadolu 55. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.06.2015 tarihli ve 2014/1500 Esas, 2015/1026

Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekili Temyiz İsteminde
Özetle: Sanığın yapmış olduğu savunmanın hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, tanık beyanının da olayı doğruladığını, beraat hükmünün bozulmasını talep etmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık kendi çocuğunun katılan mağdure ile aynı okulda öğrenci olduğunu bilmeksizin bazı konularda görüşmek amacıyla çocukların eğitim gördüğü **** **** İmam Hatip Lisesine gitmek üzere minibüse bindiği, bir süre sonra minibüsün kalabalıklaşması üzerine aynı minibüste yine okula gitmekte olan katılan mağdurenin kalabalığın etkisi ile sanığın oturuyor olduğu bölüme doğru iteklendiğini, itekleme sonucu sanığın oturduğu yere geldiğinde sanığın oturduğu yerden bacağını ellediğini ifade ettiği; tanık … ise arkadaşının beyanı üzerine bu kişiyi izlediğini, kolunu salladığını gördüğünü ancak başka bir kızın bacaklarına dokunduğunu görmediğini belirttiği, minibüs yolculuklarında ve özellikle büyükşehirlerdeki yolcu yoğunluğu sürecinde araçların bilindiği üzere sürekli durup hareket etmelerinden kaynaklı minibüs içinde sıkışıklıklar ve sarsılmalar yaşanmakta olduğu, olayların gelişimine ilişkin katılan mağdure ve tanığın soruşturma aşamasında ve kovuşturma aşamasındaki beyanları arasında çelişkiler olduğu, yolculuk sırasında gerek içerdeki yolcu yoğunluğu gerekse araçtaki sarsıntı nedeni ile sanığın elinin yanında durmakta olan mağdureye değmiş olmasının onun katılan mağdureye karşı cinsel istismar kastı ile hareket ettiğinin kabul edilemeyeceği, sanığın atılı suçu işlediğine dair cezalandırılabilmesi için yeterli her türlü şüpheden uzak ve kesin delil bulunmadığı kabul edilerek beraat hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 55. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.06.2015 tarihli ve 2014/1500 Esas, 2015/1026 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

13.03.2023 tarihinde karar verildi.